Help, mijn kind is een puber!

Mijn dochter is 14 en mijn oudste zoon is 12 dus ik begeef me momenteel volop in ‘puberland’. Dat is niet altijd even makkelijk, omdat er een evenwicht gevonden moet worden tussen vrij laten, steunen en bijsturen daar waar nodig. Ik pak het zelf ook niet altijd even handig aan want wat ik zie als helpen ziet zij als beperken; wat ik zie als bijsturen ziet zij als persoonlijke afkeuring. En al die veranderingen verschenen, hop, opeens, zomaar ineens was mijn dochtertje geen kind meer maar een puber! Dat een kind hier doorheen moet is een gegeven maar hoe pak je het als ouder zo goed mogelijk aan? Ik vroeg het aan Tischa Neve, moeder, kinderpsycholoog en opvoedkundige bij Groot&klein. Onderstaande blog met tips om op een goede manier met pubers om te gaan is geschreven door Groot&klein. Je kunt daar terecht voor lezingen & workshops (o.a workshop Pubers zijn leuk), opvoed-advies én online opvoedcursussen. 

Een paar basistips bij het opvoeden van pubers

Anne is net 14 geworden. Dat wil zeggen, ze ís 14, maar voelt zich minstens 18. Anne wil tot minimaal 2 uur uit in de stad. Net als al haar vriendinnen, die wél leuke ouders hebben. Anne draagt té korte truitjes waardoor je haar iets te dikke blote buik ziet. Ze maakt ruzie om alles: met haar ouderwetse moeder, haar vreselijke vader en irritante broertje. Anne wil altijd het laatste woord en is het standaard niet eens met de ja of nee van haar ouders. Ze komt vaak te laat thuis en belt voor veel te veel geld met haar mobiele telefoon. Maar waag het niet van dit alles iets te zeggen. En haar ouders? Die vragen zich elke dag wanhopig af hoe lang deze vreselijk fase nog duurt….. Leuk hè, opvoeden van pubers?

Veranderingen bij pubers

Stel je voor: je hersenen zijn volop in ontwikkeling, je lichaam groeit uit en verandert, je krijgt ineens allerlei seksuele gevoelens, je hebt emotionele buien, de buitenwereld lonkt. Kortom, je hele wereld wordt door elkaar geschud en je snapt niets meer van jezelf. En dan begrijpen je vervelende ouders je ook nog eens helemaal niet. Je wilt anders benaderd worden maar je ouders begrijpen dat niet. Zelf weet je eigenlijk ook niet hoe je het wilt. Behoorlijk frustrerend! Begrijp je nu misschien dat een puber een grote mond geeft, zich afzet en soms onhandelbaar is? Pubers zijn met zoveel andere dingen in hun hoofd bezig, daar past het gewone leven thuis even niet meer in. Afwassen? Op tijd thuis zijn? Vertellen wat je bezighoudt? Even niet belangrijk. Te druk met zichzelf.

Een paar tips voor opvoeden van pubers

Natuurlijk moet je als ouder niet toestaan dat een puber volledig zijn eigen leven leidt. Maar je moet wél met je kind meegroeien. Stap samen de puberteit in. Ik geef je graag een paar basistips:

* Luister eerst en echt naar je puber! Pubers lokken ons vaak uit om te gaan preken, oplossingen aan te dragen, te oordelen of proberen te overtuigen. Het werkt echter veel beter om te luisteren, te hummen (‘hmhm, o, ja…’), samen te vatten en ze vervolgens zelf te laten nadenken door middel van het stellen van een vraag.

* Geef beschrijvende complimenten. Pubers hebben erkenning nodig en het gevoel dat ze ‘het waard’ zijn. Leuk idee: ping, app of SMS eens een compliment!

* Verwoord en erken hun gevoelens. Dit zorgt voor minder weerstand en helpt pubers leren om te gaan met verwarrende emoties.

* Maak afspraken en grenzen in overleg, onderhandel, laat je puber meedenken. Zo neem je ze serieus en heeft het meer kans van slagen. Doe vervolgens wat je zegt en wees consequent.

* Onthou dat ruzie een functie heeft: een puber heeft afzetten tegen zijn ouders nodig om zelf iemand te worden en als uitlaatklep van hun pittige bestaan vol veranderingen.

* Gebruik humor! Zo blijft het leuk voor jezelf en hou je het leuker met je puber.

* Zorg dat jullie als ouders op één lijn zitten qua basisafspraken. Dat geeft duidelijkheid, houvast en voorkomt uitspelen van jullie tegen elkaar.

* Zorg goed voor jezelf, laad je energie regelmatig op. Je hebt het nodig!