Ljósbrot | Een poëtische IJslandse film over rouw
De IJslandse film Ljósbrot (When the Light Breaks) van Rúnar Rúnarsson mocht de categorie Un Certain Regard openen op het filmfestival van Cannes. Ljósbrot is een kleine poëtische film, heel puur. We volgen een jonge kunststudente, Una, tijdens een lastige dag uit haar leven. In 24 uur ervaart ze liefde, verdriet, rouw en vriendschap. Ik vond de film een mooie verrassing.
Geheime relatie
Una heeft een geheime relatie met Diddi, die het nog niet uitgemaakt heeft met zijn vriendin Klara. De film begint met een liefdevolle scène waarbij Diddi Una belooft dat hij zijn relatie met Klara de volgende dag zal afbreken. Het verliefde stel kan niet wachten om samen ‘voor het echie’ verder te kunnen. Ze vallen in slaap terwijl ze mooie plannen maken voor hun nieuwe toekomst samen. Maar die toekomst gaat er niet komen. Diddi komt om in een ongeluk terwijl hij onderweg is naar Klara. Een periode van rouw begint voor Una, die niemand kan tonen hoe erg ze lijdt zonder dat ze Diddi verraadt. Ze voelt zich dan ook enorm eenzaam.
Wat het rouwen nog lastiger maakt is dat ze dat samen doet met drie vrienden van Diddi en…Klara. Klara krijgt alle steun van de vrienden die niet weten dat Diddi een relatie met Una had. Er is slechts één vriend die op de hoogte is en die Una zoveel mogelijk ondersteunt. Maar ze kan haar pijn en verdriet niet echt kwijt. De hele situatie leidt tot een achtbaan aan emoties, van jaloezie, tot verdriet, tot boosheid, wanhoop en acceptatie, de emoties volgen elkaar binnen een etmaal op. Regisseur Rúnarsson gaf in een interview aan dat hij wilde laten zien dat schoonheid naast verdriet kan bestaan en dat lachen en huilen heel dicht bij elkaar liggen. Dat is zeker goed gelukt.
Visueel gedicht
Dit laat regisseur Rúnar Rúnarsson prachtig zien, al zou hij daar niet zo goed in slagen als actrice Elín Hall niet zo overtuigend zou zijn. Ze neemt de kijker echt mee in haar rouw. De melancholie druipt er vanaf en wordt versterkt door de IJslandse landschappen, de schitterende beelden en de muziek.
Daar waar films die in IJsland opgenomen worden vaak gekenmerkt worden door de desolate natuur, maken we nu voornamelijk kennis met Reykjavik. De stad komt zeker goed tot haar recht. De Hallgrímskirkja kerk en het glazen gebouw waar ze het nieuws krijgen van het overlijden van hun vriend zorgen voor prachtige kunstige beelden. Ljósbrot (When the Light Breaks) is een visueel pareltje en zal zeker herkenbaar zijn voor mensen die op jonge leeftijd een dierbare verloren zijn.
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
