A Hidden Life in de bioscoop | over een onbezongen held
Weet je nog dat ik het onlangs nog had over films die gezien moeten worden om hun verhaal, om hun boodschap? A Hidden Life is er een van. De film, die volgende week in de bios te zien is, vertelt het verhaal van Franz Jägerstätter, een Oostenrijkse boer die in de Tweede Wereldoorlog weigert om voor de nazi’s te vechten.
Het verhaal
A Hidden Life is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De katholieke Oostenrijker, Franz Jägerstätter, leeft een eenvoudig en gelukkig leven in de bergen met zijn vrouw en dochters. In de Tweede Wereldoorlog weigert hij om voor de nazi’s te vechten. Zijn overtuiging is rotsvast. Wanneer hij geconfronteerd wordt met de dreiging van executie wegens verraad, houden zijn geloof en zijn gezin hem op de been. Voor zijn gevoel kan hij niet anders, hij kan en zal niet vechten uit naam van iets waar hij niet in gelooft, al moet hij het met de dood bekopen. De basis voor de film wordt gevormd door de brieven die Jägerstätter aan zijn vrouw schreef.
Stille strijders zoals deze Oostenrijkse boer worden met de tijd vergeten. Er zijn hele groepen onbekende mensen die verzet boden tijdens de Tweede Wereld Oorlog en waar nooit iemand van gehoord heeft. Deze mensen verdienen het om gezien te worden. A Hidden Life won de François Chalais Prijs tijdens het prestigieuze Filmfestival van Cannes 2019. Dit is een prijs die toegekend wordt aan films met journalistieke waarde. The Hidden Life is dan ook wel een historisch relaas dat dicht bij het echte verhaal blijft.
Drie uur
Wat me tegenstaat, is dat The Hidden Life praktisch drie uur duurt (174 minuten!). Je weet, ik houd niet van trage lange films. Nou, deze is zowel traag als lang. Visueel is het een pareltje, voornamelijk dankzij de natuurbeelden en het mooie landschap (sterk op groot scherm!) maar ik denk dat de film net zo’n impact had gehad als het anderhalf uur had geduurd. Ik begrijp dat een langere speeltijd in sommige gevallen iets toevoegt maar in dit geval denk ik dat schrijver-regisseur Terrence Malick gewoon niet zo goed kan schrappen (ook uitgaande van zijn vorige films, o.a The Thin Red Line en The Tree of Life).
De dialogen kwamen soms wat gekunsteld op me over. Ja, ik denk dat dat het is, de hele film heeft een pretentieuze laag over zich heen waar ik niet zo goed tegen kan. Dat gaat ergens dwars tegen het eenvoudige Oostenrijkse boerenleven in. Dat werkte voor mij niet.
August Diehl vertolkt de rol van Franz. Hij heeft al heel wat Tweede Wereld Oorlog films op zijn naam. Bij het grote publiek is Diehl vooral bekend van zijn rol als Major Hellstrom in Inglorious Basterds.
Kijken of niet kijken
Wel kijken als ode voor all onbezongen helden, voor het hartverscheurend verhaal en voor de schitterende natuurbeelden (en wat dat betreft is dit wel echt een bios-film, hoe groter het scherm hoe meer effect zeg maar). Niet kijken door het pretentieuze gedoe, de lengte van de film en de gekunstelde dialogen. Tel maar op.
Spreken dit soort films jou aan? Ga je The Hidden Life kijken? Meer filmrecensies en andere blogs over films ontdekken? Kijk op Filmblogs!
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Lijkt me wel een leuke film! Alleen inderdaad jammer dat hij zo lang duurt.
Klinkt als een gave film. Jammer dat hij dan zo lang duurt idd…
Ik snap wat je bedoelt met het visuele. Maar op het eerste gezicht trekt deze film mij niet. En al zeker niet als hij drie uur lang duurt haha.
Lang kijken lukt mij wel, traag helaas niet. Wellicht tweemaal versneld afspelen, als tip gezien bij ADHD op tv
Bij zulke lange films haak ik vaak af. Eerlijk gezegd is dit niet het soort films waar ik van houd. Maar je recensie is duidelijk, dus als er mensen wel van dit genre houden, dan hebben zij nu een beetje een beeld.
Nee, hij klinkt heel mooi maar ik vind 3 uur ook te lang. Bovendien klaagt mijn man toch al snel dat hij iets ‘te traag vindt…