Op mijn schommelstoel in de zon – in my dreams!

Volg je me al langer, dan weet je dat het mijn droom is om over enkele jaren naar Frankrijk te verhuizen. Mijn jongste zit nog op de middelbare school dus het is nog even afwachten tot ik vertrek maar dat belet me er niet van alvast huizen in Frankrijk te kijken en lekker weg te dromen. Window shopping zullen we het maar noemen. Ik zie mezelf al helemaal zitten hoor, daar in de Provence, op mijn veranda met een kopje koffie in de ochtendzon. Het paradijs!

Van Parijs tot de Provence

Nu scheelt het natuurlijk dat ik eerder in Frankrijk gewoond heb. Na al die ervaringen weet ik nu beter wat ik wil. Ik heb in Bordeaux, Nice, Parijs en een mini-dorpje in de Provence gewoond. Elk van die plekken is verbonden aan een bepaalde fase in mijn leven. Zo studeerde ik in Bordeaux en beviel ik van mijn dochter in Nice, etc. Ik zie mezelf wel oud worden in het mini-dorpje, beetje romans schrijven, marktjes afstruinen, over politiek klagen met de locals, dat soort dingen.

Het wordt dus een huis in een dorpje in de Provence. Mijn dorp. Wanneer ik tegen vrienden zeg ‘mijn dorp’, dan weten ze altijd meteen welk dorp ik bedoel! Veel mensen willen liever een huis kopen op een paar kilometer van het dorp, met veel land en in sommige gevallen een zwembad. De echte dorpswoningen zijn minder gewild. Laat ik nou net mijn zinnen gezet hebben op een dorpswoning. Ik vind het juist fijn wanneer je niet elke dag de auto hoeft te pakken maar ‘gewoon’ even naar de bakker kunt lopen. Er moet daar al zoveel met de auto, bijvoorbeeld naar de dokter of naar de supermarkt. Er is namelijk bar weinig in mijn dorp én openbaar vervoer komt er ook niet dus je bent meestal op je auto aangewezen. Bovendien houd ik niet zo van die geïsoleerde woningen op het platteland. In het dorp is het ook rustig en zit je ook midden in de natuur, maar er is wel constant reuring.

Op je veranda in de zon

Wat ik fijn vind aan mijn dorp is dat de lucht er vrijwel altijd blauw is en de zon meestal schijnt. Hiermee is niet gezegd dat het er steeds warm is, zeker niet. Mijn dorp ligt wel in de Provence maar het is omringd door bergen. Het kan er heel koud worden in de winter. In de winter kan het best sneeuwen. Toch is sneeuw met een blauwe lucht en zon wat mij betreft echt een heel ander verhaal dan sneeuw met een grauwe lucht en wind.

Wanneer we daar woonden, zaten we bijna constant buiten. Je leeft buiten, ongeacht het seizoen. En dat vind ik dus zo fijn. Ik ben dan ook op zoek naar een zeldzame parel: een dorpshuis met een groot terras. Veel dorpshuizen daar hebben geen buitenruimte maar ze bestaan wel. Het is een speld zoeken in een hooiberg. Daarom begin ik bijtijds met kijken en oriënteren op de huizenmarkt daar. Ik heb de grootste plannen wanneer ik dat dorpshuis met terras vind. Ik wil een terrasoverkapping op het terras zodat ik in alle seizoenen van die blauwe lucht kan genieten. Misschien zelfs uitbreiden tot een tuinkamer met voor- en zijwanden of met van die glazen schuifwanden. Je kunt je veranda zo aankleden dat het zowel in de zomer als in de winter fijn zitten is. Lekker met LED-spots en heaters, zodat het altijd warm en gemoedelijk is.

Toen we er woonden werden we vaak voor een etentje uitgenodigd door vrienden en dan moest het wel echt plenzen wilden we binnen eten. We aten vrijwel altijd in de tuin of op het terras. Soms werd er gebarbecued. Oh jongens, wat een mooie tijden, ik voel de heimwee alweer opkomen.

Droom jij er weleens van om in een ander land te wonen of zit je er lekker bij? 😉