18 zijn, werk vinden en studeren in tijden van corona
Mijn zoon wordt volgende maand achttien jaar oud. Dat is een supermooie leeftijd, maar 18 worden gaat ook gepaard met heel veel geregel. Anderhalf jaar geleden heb ik het ook met dochterlief allemaal geregeld en nu dus met mijn middelste. Een zorgverzekering afsluiten, DigiD aanvragen, toeslagen en studiefinanciering aanvragen, inschrijven voor woningen, rijlessen nemen, een studie kiezen als je dat nog niet gedaan hebt, een leuke bijbaan zoeken…Vanaf je 18e mag je ook van alles: je mag alcohol en sigaretten kopen, je mag je verkiesbaar stellen, je mag rijden zonder coach als je een autorijbewijs hebt en je mag eindelijk stemmen!
Studiekeuzestress
Er is wel een groot verschil tussen mijn zoon en dochter. Mijn dochter wist al sinds groep 5 wat ze ‘later wilde worden’. Haar studiekeuze was dan ook zo helder als glas. Het zou de filmschool worden en als bijbaan zou ze bij een bioscoop werken. Er was 0 twijfel en de dag nadat ze was geslaagd had ze al gesolliciteerd bij een bioscoop en was ze zich aan het oriënteren wat filmscholen betreft. Maar mijn zoon, die wist niet wat hij wilde studeren.
Hij vond van alles leuk maar er was niets waar hij helemaal van overtuigd was dat hij dat de rest van zijn leven wilde doen. Al jaren wilde hij eigenlijk iets doen met muziek of zingen maar ja, daar kon hij niet echt een studie aan koppelen waar zijn hart sneller van ging kloppen. Hij kon de knoop maar niet doorhakken. En toen slaagde hij afgelopen zomer. Tja, en dan?
Corona was nog kort bezig en alles was chaotisch en onzeker. Niet het beste moment om te twijfelen over wat je nou wil studeren. Hij wist het gewoon niet en er waren alleen digitale open dagen op dat moment, wat toch anders is dan als je door zo’n school loopt of een dagje ‘proefstudeert’ of meeloopt en de sfeer proeft. Uiteindelijk besloot hij een tussenjaar te nemen maar eerlijk is eerlijk, heel veel kun je niet doen wanneer je een tussenjaar neemt tijdens een pandemie!
Moeilijk werk vinden
Hij had de grootste plannen en de eerste stap was een leuke bijbaan vinden. Een baan vinden op dat moment was enorm lastig. Veel zaken waren gesloten waardoor er ook minder banen voorhanden waren, in het bijzonder voor scholieren/studenten die nog weinig werkervaring hebben.
Even naar het buitenland dan, reizen, ervaringen opdoen, vrijwilligerswerk doen? Nee, want reizen was uitgesloten. Sporten kon amper, rijlessen werden al snel gestaakt en de open dagen waren nog steeds digitaal. Zoonlief zat in de pauzestand en verloor op een gegeven moment ook wel zijn motivatie. Gelukkig gaan er inmiddels steeds meer locaties open waardoor het eenvoudiger wordt om studentenwerk te vinden.
Gelukkig vond mijn zoon zijn mojo terug en is hij inmiddels een leuke baan rijker én heeft hij zich dan toch – na een heleboel digitale open dagen – ingeschreven voor een studie. Hij heeft zich niet ingeschreven bij het conservatorium of Codarts wat hem allebei heel erg trok maar bij een Engelstalige opleiding voor ‘creative business’. Een interessante studie volgens mij mét toch die raakvlak met de creatieve sector en in zijn geval zijn grote passie, muziek/zang.
De jeugd en corona
Ik vind de corona pandemie echt lastig voor de jeugd. Natuurlijk is het voor iedereen moeilijk hoor, iedereen wordt op de een of andere manier geraakt maar ik vind het extra lastig voor de jongeren. Ik zie het ook aan mijn dochter, ze was net een paar maanden geslaagd toen corona toesloeg. Ze was ingeschreven voor een studie in het buitenland, was aangenomen bij haar droombaan, ze genoot met volle teugen van de eerste stappen in ‘het volwassenen-leven’ en toen kwam corona. Haar contract werd niet verlengd, haar studie werd uitgesteld, ze zag haar vrienden niet. Het was wachten, wachten.
Toen ik 18 werd
Ik weet nog goed toen ik 18 werd. Ik voelde me zo volwassen haha. 18 worden was voor mij, toen, het teken van ultieme vrijheid. Ik was nog niet klaar met school, dat hebben mijn kids toch beter gedaan dan ik 😉 Uiteindelijk slaagde ik op mijn 19e. Wat heb ik toen enorm getwijfeld tussen meerdere studies: vertaalwetenschappen Servo-Kroatisch, journalistiek, politicologie of, houd je vast, een studie Kunstmatige Intelligentie. Uiteindelijk deed ik één jaar boekwetenschap wat me totaal niet beviel. Aan het einde van het jaar switchte ik dan ook naar politicologie.
Daarnaast had ik allerlei bijbanen en was mijn leven één en al feesten en reizen. Elke mogelijkheid die ik had, ging ik even op reis. En tussen het feesten door, studeerde ik. Of was het nou andersom? Ik heb me in ieder geval erg vermaakt in mijn studententijd, die ik overigens in Frankrijk voortzette, waar ik mijn laatste twee jaar studie gevolgd heb. Ik heb in die tijd zoveel mensen ontmoet, zoveel dingen gezien. 18 worden in tijden van corona is toch echt even heel anders.
In de pauzestand
Ik probeer ze dan ook wel te motiveren door te zeggen dat iedereen, overal ter wereld, op dit moment in de pauzestand staat. Dat is natuurlijk zo. Laten we relativeren. We wachten allemaal in de startblokken tot we weer ons normale leven kunnen oppakken. En het feesten, het reizen en nieuwe vrienden maken – dat loopt niet weg. Het komt wel goed. Je moet er alleen iets langer op wachten. Maar voor de jongeren voelt 2 jaar langer dan voor iemand van 45. Of zeg ik iets geks? Gelukkig zijn de terrassen inmiddels weer open en de sportscholen ook bijna. Dat is alvast echt prettig voor ze. En met het mooie weer, voelt iedereen zich ook al wat minder ‘opgesloten’.
Ga vooral niet ‘niets doen’ ondertussen – dat probeer ik mijn kids mee te geven. Bij elke situatie zijn er mogelijkheden. Er zijn bijvoorbeeld online echt veel leuke initiatieven geweest sinds het begin van de pandemie. Je kunt allerlei toffe cursussen en workshops doen en in gesprek gaan met allerlei mensen in allerlei delen van de wereld. Al lerend wachten. Dan voel je toch dat je op bepaalde vlakken vooruit gaat en dat is denk ik erg belangrijk. Stel je voor dat we een corona pandemie in waren gegaan zonder internet. Dat had er pas echt anders uitgezien. Dat zou pas echte isolatie zijn geweest.
Tips om leuke studentenbanen te vinden
En je kunt werken en sparen voor wanneer je weer kunt reizen of andere dingen kunt doen waar je van geniet en die nu even uitgesteld moeten worden. Een leuke baan vinden is nu alles langzaam weer opengaat al stukken makkelijker dan een paar maanden geleden. Even wat tips:
- Zorg dat je bezig blijft zodat er geen enorm coronagat valt op je cv. Er is bijvoorbeeld altijd wel vrijwilligerswerk. Het betaalt misschien niet uit in geld maar wel in werkervaring en dat is, zeker aan het begin van een professionele loopbaan, erg kostbaar. Bovendien is het vaak dankbaar werk.
- Laat iedereen in je netwerk ook daadwerkelijk weten dat je op zoek bent naar een baan. Ze kunnen het niet ruiken hè dus zeggen, zeggen, zeggen. Via via is toch altijd een goede bron om werk te vinden. Eventueel kun je alvast een LinkedIn profiel aanmaken, ook al is je profiel nu zo goed als leeg.
- Zorg sowieso voor een mooi en helder cv. Let op de vormgeving en let op spelfouten (in cv en motivatiebrief).
- Vanzelfsprekend houd je de miljoen-en-één vacaturebanken online in de gaten. Dit is wel tijdrovend maar dat hoort er nou eenmaal bij.
- Vergeet social media niet. Er komen steeds vaker vacatures voorbij op social mediakanalen. Houd de kanalen van jouw favo-merken en bedrijven in de gaten.
Wanneer je er niet uitkomt kun je ook gebruikmaken van een studenten uitzendbureau. Het voordeel is dat je minder tijd kwijt bent aan je zoektocht en dat de banen die zo’n uitzendbureau biedt vaak wel relevant zijn en aansluiten op studenten.
Het is cliché en soms kan het best een irritante uitdrukking zijn maar deze past toch wel erg goed in deze uitzonderlijke periode: het leven is een feest, je moet alleen zelf de slingers ophangen.
Heb jij kinderen in die leeftijd? En weet jij nog hoe jij je voelde toen je 18 werd?
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Toen ik 18 jaar was had ik ook zo een baan en ik ben er nooit meer weg gegaan omdat ik er veel doorgroei mogelijkheden heb
Ik studeerde op mijn achttiende (na eerst een jaar een andere studie te hebben gedaan), maar had echt nog geen idee wat ik er uiteindelijk mee wilde gaan doen. Hoe kun je dat op die leeftijd ook al weten. Het is uiteindelijk helemaal goed gekomen (hoewel ik nog steeds niet echt weet wat ik wil worden, haha). Maar denk dat het nu nog lastiger is voor 18-jarigen. Er is zoveel keus, studeren wordt steeds duurder en nu met al die coronamaatregelen nog eens extra.
Die van mij wordt in september 18. Ze zit op school in de toerisme branche, maar daar gingen heel wat uitjes niet door afgelopen jaar. Gelukkig mag ze in september wel stage lopen bij de Roompot
Heel herkenbaar verhaal. Ik sta voor de klas, en dit zie ik ook bij mijn studenten voorbij komen.
Jeetje, wat ontzettend sneu en balen. Oneerlijk ook. Ik hoop dat de wereld snel weer ‘normaal draait’ .
Mijn jongste zoon wordt in augustus 18. Hij studeert op dit moment ICT en is dus gelukkig nog even ‘onder de pannen’.
Lijkt mij ook lastig voor de jeugd! Ook de schooltijd gewoon met die online lessen.. het leukste was juist het ouwehoeren met klasgenootjes etc..
Wat een mooi en positief artikel! En helemaal waar. Ga niet ‘niets doen’ en denken dat er niets gebeurt in je leven. Er zijn juist allerlei initiatieven. Je leert zelf omgaan met beperkingen en alhoewel ik geloof dat het inderdaad voor jongeren heel moeilijk is (en voor bejaarden en mensen met geestelijke klachten. Ja, eigenlijk toch voor iedereen) heb je helemaal gelijk dat het niet wegloopt. Het is inderdaad wachten. Best lang inmiddels. Maar het is zoals het is. Een beetje zonnig weer zou wel bijdragen aan een optimistischer view volgens mij.
toen ik 18 werd werd ik gelijk in een les auto gezet haha, werkte niet want mams betaalde alles. mijn oudste word volgende maand 18 en zit op school en werkt af en toe. ik hoop dat het snel weer een beetje normaal word voor die jongelui want het is gewoon ruk op dit moment
Mijn stiefzoon wordt 18 jaar dit jaar. En het is heel leuke maar af en toe ook lastige leeftijd. Je denkt de wijsheid in pacht te hebben. Dat dacht ik toen ook haha. Het is ook een leeftijd waarop hij openstaat voor een gesprek. Informatie of advies vraagt. Maar ook waarop hij ons soms met compleet andere hersenspinsel verrast. En hoewel ik ze af en toe heb horen morren dat Corona ruk is moet ik zeggen dat hij met zijn vriendengroep zich er toch aardig doorheen hebben geslagen. Op naar betere tijden!!
Oke, toen ik 18 was, was er geen corona..
Nu ben ik 31, is er corona en studeer ik weer…
Hier was een baan vinden in de optiek ook nog een opgave in het noorden…
Door mijn netwerk ben ik uiteindelijk aan de bak gekomen.. In eerste instantie door school, het filiaal waar ik morgen start via een klasgenoot van me.. Netwerken is dus echt essentieel vandaag de dag en zeker nu met de corona!
Ik vond dat zelf een hele mooie tijd, studeren, uitgaan en voor je gevoel de hele wereld ontdekken. Nu is dat een stuk lastiger geworden voor de jeugd en kan ik mij voorstellen dat het voor hun soms voelt alsof ze een deel kwijt zijn geraakt zonder er aan deel te hebben genomen.
Nee, mijn jongens zijn nog klein, maar weten wel wat ze later willen worden! Ik wist het eigenlijk nooit en vond de keuze heel lastig. Heb dan ook een verkeerde keuze gemaakt helaas.
Toen ik 18 werd ging ik meteen voor mij rijbewijs dat was echt een mijlpaal!
Ben ik even blij dat ik 31 ben. Want het lijkt mij verschrikkelijk om nu te studeren of werk te zoeken
Interessante uiteenzetting. Toen ik 18 was kreeg ik niet veel keus betreffende studies. Mijn moeder koos voor mij, te nemen of te laten. Iets wat ik tot vandaag nog steeds beklaag. Aan de andere kant is het best moeilijk om op 18 jaar zo’n ingrijpende keuze te maken. Wat weet je op die leeftijd van de wereld? Toch had ik liever mijn eigen keus kunnen maken. Yep ik zou niet graag 18 jaar zijn in tijden van Corona. Ik zie dezelfde moeilijkheden bij de kinderen van mijn schoonzus.
18 worden, wat vond ik dat spannend! Met al die rekeningen in zicht. Achteraf viel het reuze mee. Ik heb altijd goed geld gehad omdat ik thuis woon en ik een bbl opleiding deed en veel uren maakte