Een nieuwe single voor Tess Merlot: ‘Ik kan hier heel lang mee doorgaan.’

Een nieuwe single en twee nieuwe shows, chansonnière Tess Merlot heeft het er maar druk mee. Het chanson is de laatste tijd populairder dan ooit. Of Tess nu optreedt met haar band of met een heel orkest, ze brengt Franstalige muziek met aanstekelijk enthousiasme aan de man. Aan het begin vertolkte ze de welbekende chansonklassiekers, van Piaf, Aznavour en Brel. Inmiddels maken de Franse chansons steeds vaker plaats voor eigen liedjes, oftewel Tess Merlot originals.

De eigen nummers worden goed ontvangen, vertelt Tess Merlot: ‘We speelden afgelopen vrijdag echt om en om, chansonklassiekers en eigen nummers. Mijn liedjes zijn vanuit mijn eigen ervaring geschreven, ze zijn heel typerend. Toeschouwers vinden de eigen liedjes erg mooi en zijn ontzettend verrast.’

Mon Paris, je eerste eigen lied, werd in 2018 plotsklaps een succes. Hoe voelde dat?

“Ja, dat had ik helemaal niet verwacht. Mijn vriend was jarig. We waren slechts 48 uur in Parijs voor een interview met Zaz. Het was enorm goor weer, het regende onophoudelijk. Toch was het waanzinnig en terwijl we daar liepen begon ik te neuriën. Dit nam ik op op mijn mobiel en dat werd Mon Paris. En het ging onwijs goed toen het werd uitgebracht. Ik zong Mon Paris op de Hitklup in een volle Paradiso. Er was daar nog nooit een eigen nummer gespeeld. Het was mega cool om dit te mogen doen. Tot die tijd wist ik niet zo goed hoe ik eigen nummers kon gaan zingen. Het leek me onbegonnen werk, want ging ik eigen nummers naast wereldberoemde chansonniers als Aznavour en Brel spelen? Wie denk ik wel niet dat ik ben?”

Sta je daar nu anders in?

“Ja, omdat het ook iets anders is. Maar dat was toen echt ingebakken in mijn overtuiging, zo van ik kan dit niet maken. Ik heb misschien iets meer zelfvertrouwen gekregen over de jaren. Ik blijf nog wel onzeker, maar ik denk dat dat artiest eigen is. Ik heb gemerkt hoe heerlijk ik het vind om zelf iets te maken. Al is het niet perfect, het is wel van mij. Ik heb iets gecreëerd. Iets dat blijft.”

‘Al is het niet perfect, het is wel van mij. Ik heb iets gecreëerd’

Wie is je grote voorbeeld op het gebied van het Franse levenslied?

“Het voelt een beetje als een open deur, maar voor mij is dat Charles Aznavour. Ik heb hem twee keer live meegemaakt, en dat draagt bij aan hoe je iemand ziet. Dan staat hij toch meteen een stuk dichterbij. Charles Aznavour heeft zoveel liedjes geschreven dat je niet snel uitgekeken raakt. Hij weet mij na al die tijd nog steeds te raken. Wat ik ook merk is dat door de jaren heen nieuwe artiesten een invloed op mij hebben. Ik had bijvoorbeeld heel lang niet zoveel met Dalida. Zij was toch een beetje de discokoningin, maar nu ik de leeftijd heb bereikt waarop zij bepaalde nummers zong, dan valt het kwartje. Er opent zich een hele nieuwe wereld. En zo blijft het alsmaar in beweging.”

Er is een hele nieuwe generatie chansonniers opgestaan. Dan denk ik onder meer aan Barbara Pravi.

“Ja, ik kan daar niet van zeggen dat ze voorbeelden voor me zijn, maar ik volg ze wel. Wat doen zij? Hoe doen zijn het? Kan ik me daarmee identificeren? Ik denk dat Barbara Pravi, net als ik, nog heel erg in die oude traditie zit. Daar waar bijvoorbeeld Zaz meer experimenteert. Eerst speelde Zaz met een orkest, toen met een big band, daarna ging ze op straat spelen. Zij heeft gipsy jazz georiënteerde chansons gezongen, maar nu gaat ze een latin of een rock kant op.”

Zaz verveelt zich dus snel, ze zoekt de grenzen op. Geldt dat niet voor jou? Je gaat nu op tournee met Michael Varekamp & The Legends. De show Helden van Toen draait niet alleen om het Franse chanson. Al jullie helden komen voorbij. We horen Jacques Brel en Edith Piaf, maar ook Wim Sonneveld, Miles Davis, Fats Domino en Disney liedjes. Kunnen we vaker muzikale uitstapjes verwachten in de toekomst?

“Helden van Toen is een show die door Michael Varekamp en the Legends is gemaakt, en waaraan ik ook een bijdrage mocht leveren. Het kan bijna niet anders, dat ik soms een muzikaal uitstapje maak. Van mijn singel La Maison komt bijvoorbeeld ook een Nederlandstalige versie uit. Maar toch blijft voor mij de kern het chanson, want dat is waar ik de meeste inspiratie uitput. Ik kan hier heel lang mee doorgaan. Stel dat ik altijd chansons van anderen zou zingen, dan zou ik me misschien op een gegeven moment wel vervelen. Maar dat zelf schrijven maakt voor mij echt een verschil.”

Je hebt eerder deze maand je nieuwe single Ma Maison uitgebracht, hoe kwam dit nummer tot stand?

“Ma Maison gaat over mijn ouderlijk huis. Mijn vader heeft dat laten bouwen voordat mijn broertje en ik werden geboren. Voor ons was het paradijs, alles kon daar. We hadden er een tuin, dat was een soort van ondoordringbaar oerwoud, waar zich allerlei avonturen afspeelden. Er was zelfs een eilandje met een brug, en daar mochten we een hut op bouwen. In de zomer waren er feestjes en in de winter zaten we met zijn allen rond het open haard met een kopje chocolade melk. We hebben daar een waanzinnige jeugd gehad. Ik kwam er altijd graag terug als volwassene. Je komt daar aan en dan voel je je weer even kind. Die plek weet hoe jij was. Die plek heeft jou in alle stadia van je leven gezien. Ik kon mijn verdriet nergens kwijt toen het huis weg was. Ik wist niet zo goed wat ik ermee moest doen. Zo’n huis leeft heel erg en ik realiseerde me dat daar zo weinig liedjes over geschreven zijn.”

Je bent net uit Australië terug. Gaat Tess Merlot internationaal?

“Ik zou het heel graag willen. Over drie maanden ga ik ook weer terug naar Australië. Nou kun je denken ‘meid, waarom doe je dat niet in Frankrijk of in Duitsland’ maar ja, mijn vriend is Australiër en je moet ergens beginnen. Ik zou het heel gaaf vinden om daar jaarlijks naartoe terug te gaan en daar een tour te doen. Het gaat zo snel in Australië, want net als hier wordt het chanson best wel omarmd. Chansons doet luisteraars denken aan vervlogen tijden maar toch zijn het liedjes van nu, zeker mijn eigen liedjes.”

En Frankrijk? Staat dat op de planning?

“Mijn vriend en ik hebben het er al vaker over gehad. We zouden sowieso een keer enkele maanden in Parijs willen wonen. Gewoon om de stad even te proeven en om er onderdeel uit te maken. We weten allebei op dit moment nog niet precies waar we gaan landen. Ik denk dat ik uiteindelijk zou verdrinken in Parijs. Dus dat is meer iets voor een kortere periode. Ik houd ook heel erg van Den Haag. Ik vind Den Haag heel Frans. Ik noem altijd Het Strijkijzer de Haagse Tour Montparnasse!”

‘Ik houd ook heel erg van Den Haag. Ik vind Den Haag heel Frans’

In 2020 nam je deel aan het programma We Want More. Zou je graag meer met tv en radio doen?

“Ik zou dat denk ik niet zo snel weer doen, maar zonder We Want More waren dingen als Matthijs gaat door, M of Tijd voor MAX misschien nooit gebeurd. Dat zijn de leuke dingen. Van de zomer presenteerde ik het chansonprogramma Enchanté op Omroep West. Dat vind ik zo tof. En dat komt weer voort uit dit allemaal.”

Last but not least, welk Frans nummer zou iedereen eens moeten luisteren?

“Non, je n’ai rien oublié van Aznavour. Dat is mijn favoriete nummer en het duurt ruim 6 minuten. Het is magistraal. Het gaat over twee mensen, die lopen elkaar tegen het lijf jaren nadat ze een koppel waren en uit elkaar zijn gegaan. Dat weerzien is zo mooi omschreven. Er is een open einde maar je weet dat het goed komt. Het is het beste alternatief als je geen zin hebt om een boek te lezen. Het is gewoon een roman in 6 minuten.”

Wil je Tess Merlot zien optreden? Ze treedt door het hele land op, van Purmerend en Tilburg tot Gouda en Eindhoven. De première van Helden van Toen met Michael Varekamp & The Legends vindt op 4 februari plaats in de grote zaal van de Rijswijkse Schouwburg. Tess staat ook met eigen muziek en chansonklassiekers op het podium met haar eigen show. Check alle data (in januari, februari en maart – daarna zul je het vliegtuig naar Australië moeten pakken) op de website van Tess Merlot.

** headerfoto: copyright Ronald Speijer