Recensie Suburbicon

Suburbicon heeft behoorlijk veel slechte kritiek ontvangen toen de film net uitkwam. Ik was zelf erg benieuwd naar de film met Matt Damon en Julianne Moore. Toen het vorige week op dvd uitkwam ging ik meteen kijken. Wat mij al opviel voordat ik ging kijken was dat de film onder verschillende genres werd ingedeeld: comedy, drama, thriller. Ok..wat wordt dit? Oh ja, én 16+ (dat laatste beaam ik!)

Het verhaal

Hier ligt de kern van het eerste probleem waar Suburbicon last van ondervindt: het is niet één verhaal. Het zijn twee verhaallijnen met allerlei losse sub-plots. (Het zijn ook daadwerkelijk twee scenarios geweest, eentje van de Coen Brothers en eentje van Grant Heslov en George Clooney).

Gardner Lodge woont met zijn vrouw en zoontje in een degelijke picture-perfect blanke buitenwijk. Zo’n echte jaren ’50 lieflijke buitenwijk met witte hekjes en voortuintjes zoals je ze eerder al zag in films als Edward Scissorhands en Stepford Wives.

Alles lijkt perfect totdat een Afro-Amerikaans gezin daar komt wonen. De inwoners van Suburbicon zijn not amused en gaan steeds een stapje verder met ‘pesterijen’ om de nieuwe zwarte buren uit Suburbicon te verjagen. Dit loopt zoals verwacht compleet uit de hand! (Deze verhaallijn is overigens gebaseerd op het echte verhaal van de familie Myers die in Levittown ging wonen in 1957)

Ondertussen blijkt ook bij de familie Lodge niet alles zo te zijn als in eerste instantie leek. Wat is de link tussen de twee verhalen? Veel verder dan een onuitgewerkte vriendschap tussen de zoontjes van de twee families kom ik niet.

Wat ik vond

Ik denk dat de film veel potentie had: een goede cast, prima verhaallijnen en visueel heel tof. Niets op aan te merken wat de setting, styling en kleurgebruik betreft. Ook ben ik niet vies van een maatschappijkritische noot in een film.

Wat gaat er dan mis? Ik denk dat het verband tussen de twee verhalen niet duidelijk genoeg gemaakt wordt. Ook heeft de ene verhaallijn (Gardner Lodge) veel meer aandacht dan de andere. Er is 0,0 karakterontwikkeling bij de zwarte buren, het blijft allemaal heel oppervlakkig. Doe het niet of doe het goed, denk ik dan. Echt jammer en zeker een gemiste kans. De soundtrack vond ik ook niet geweldig. Laten we het zo zeggen: ik denk dat George Clooney beter kan blijven acteren dan regisseren. Dit is wat mij betreft zijn zoveelste regie-mislukking. Het is overigens de eerste keer dat Clooney een film regisseert waar hij niet zelf in acteert 🙂

Dan nog, ondanks de zwakke punten, vind ik Suburbicon de moeite waard om te kijken. Vooral voor de styling, de paar goede scenes en onverwachte plot twists en het sterke acteerwerk van Noah Jupe.

Noah Jupe speelt het 10-jarig zoontje van Gardner en Rose Lodge. Dat wordt nog een grote denk ik! Hij is nu 13 jaar oud en hij acteert sinds zijn 10e. Jupe is nu ook in de bios te zien in A Quiet Place.

Algemene info

Regie: George Clooney

Acteurs: Matt Damon, Julianne Moore, Noah Jupe, Josh Brolin en Oscar Isaac

Speelduur: 105 minuten