TOP 7 Gevaarlijkste zoogdieren
Als we een lijst zouden maken van de tien gevaarlijkste dieren, en dus niet per se zoogdieren, ter wereld dan zouden er slechts drie zoogdieren in die lijst zitten. De mug maakt als dier bijvoorbeeld jaarlijks de meeste slachtoffers. Het enig dier dat nog meer menselijke slachtoffers maakt dan de mug is de mens zelf.
De meeste dieren zien mensen niet als prooi. Ze vallen dan ook alleen mensen aan uit (zelf)verdediging. Sommige diersoorten kennen “menseneters” zoals tijgers maar dat zijn vaak oudere, gewonde of zieke tijgers die niet meer goed kunnen jagen op hun natuurlijke prooi en gemerkt hebben dat mensen een makkelijkere prooi zijn.
De enige dieren die mensen wel daadwerkelijk als prooi zien zijn de krokodillen en ijsberen. Krokodillen zullen wat voor dier ook aanvallen die in het water komt als ze een beetje een interessante afmeting hebben, inclusief mensen. Ze vinden dus niet mensen lekkerder dan een andere prooi maar zullen ook geen nee zeggen tegen een mals stukje mensenvlees. Ijsberen staan wel bekend om het jagen op en doden van mensen.
De mens
Elk jaar vermoorden mensen olifanten voor hun slagtanden, tijgers voor hun huid en poten, beren als trofee, haaien voor hun vinnen, en ga zo maar door.
In 2008 zijn er bijvoorbeeld 59 gevallen geregistreerd van aanvallen van haaien op mensen. In datzelfde jaar zijn naar schatting 40 miljoen haaien vermoord door mensen. Dat is nog eens relativeren!
Tussen 1970 en 2005 zijn zowel plantenvegetaties als dierenpopulaties met één derde verminderd door o.a jagen, vissen, verlies van hun habitat (het soort gebied waar een dier van nature voorkomt), vervuiling en nog meer dingen veroorzaakt door de mens.
Daarnaast vermoorden mensen ook hun eigen soort in oorlogen, door criminaliteit en per ongeluk zoals in het verkeer.
De olifant (Afrika en Azië)
De olifant leeft meestal in kuddes (de jonge olifanten en vrouwen leven in kuddes, de volwassen mannen leven meestal alleen). Olifanten zijn in principe rustige en sociale dieren. Als een olifant een mens tegenkomt kan hij gewelddadig reageren uit angst. Ook zijn olifanten die bronstig zijn agressief. Je kunt zien dat een olifant bronstig is aan een afscheiding die uit de klieren bij zijn oren komt. Als je een olifant boos maakt dan rent hij zo over je heen en met een gewicht van ongeveer 7300 kilo is de kans van overleven dan vrij gering.
Olifanten eten tussen de 150 en 200 kilo voedsel per dag. Het zijn planteneters. Ze eten gras, fruit, hout, boombast en bladeren.
Tussen 1950 en 1990 zijn meer dan vier miljoen Afrikaanse olifanten door stropers om hun slagtanden gedood. In 1990 stortte de ivoorhandel gelukkig in. Er waren toen nog maar 500.000 Afrikaanse olifanten over. Ook de Aziatische olifant sterft in het wild bijna uit. Ze worden nog steeds (illegaal) om hun slagtanden vermoord, bovendien zijn ze hun natuurlijke habitat kwijt.
De olifant maakt jaarlijks meer dan 600 dodelijke slachtoffers.
Het nijlpaard (Afrika)
Nog een herbivoor op deze lijst! Het nijlpaard vermoordt dus geen mensen om die op te eten. Ze leven in kudden die wel 50 nijlpaarden groot kunnen zijn. Nijlpaarden leven in ondiep zoet water (meren, rivieren), het liefst met zandbanken. Ze grazen aan de oever en gebruiken het water als schuilplaats. Een volwassen nijlpaard eet dagelijks meer dan 60 kilo aan planten.
Het nijlpaard valt een mens voornamelijk aan als die tussen de moeder en haar jong terecht komt of als die tussen het nijlpaard en het water in komt. Dit laatste omdat hij bij gevaar zo snel mogelijk terug het water in wilt. Als er dan een mens tussen hem en het water staat stapt hij daar gewoon overheen en verplettert hem. Een nijlpaard kan aan land 30 km/uur rennen. Zijn voornaamste wapen zijn zijn lange hoektanden van circa 50 cm(!), die zeer scherp zijn en naar buiten groeien. Nijlpaarden staan er ook om bekend om zonder aanwijsbare reden mensen aan te vallen.
Ze hebben een sterke territoriale drang, zijn niet bang voor mensen en zijn behoorlijk onvoorspelbaar. In Afrika vallen nijlpaarden ook regelmatig boten aan.
Sinds 2006 staat het nijlpaard op de IUCN Rode lijst als een kwetsbare diersoort. De jacht op het dier voor vlees, de huid en ivoor in combinatie met het habitatverlies hebben het aantal nijlpaarden drastisch doen afnemen.
Het nijlpaard maakt ongeveer 250 dodelijke slachtoffers elk jaar.
De leeuw (Afrika en India)
De mens is geen natuurlijke prooi voor de leeuw maar omdat de kwantiteit van zijn natuurlijke prooien vermindert vallen ze steeds vaker mensen aan. Deze vinden ze ook prima smaken al is het geen eerste keus. Hun natuurlijke prooi bestaat vooral uit middelgrote en grote zoogdieren zoals zebra’s en antilopen. De leeuwinnen jagen (de leeuwen rusten!), waarbij ze samen als team optreden.
Daarnaast zal een leeuw ook aanvallen als hij zich bedreigd voelt, rekening houdend dat het zich snel bedreigd voelt (als je een leeuw de rug toekeert of je tanden aan hem laat zien is het al raak!) De leeuwen leven in groepen.
Er leven nog tussen de 30.000 en de 100.000 leeuwen in het wild, voornamelijk in het oosten en zuiden van Afrika. Er is ook nog een relatief kleine groep leeuwen in India te vinden. Leeuwen vormen nog altijd een gewaardeerde jachttrofee en worden gedood omdat ze als een bedreiging voor mens en vee worden gezien.
De leeuw maakt circa 250 dodelijke slachtoffers per jaar.
De Kafferbuffel (Afrika)
De kafferbuffel (ook wel Kaap buffel of Afrikaanse buffel genoemd) is herbivoor maar kan mensen doden als hij gewond is of in het nauw wordt gedreven. Als een buffel zich bedreigd voelt valt hij aan met zijn scherpe hoorns. Op de kop hebben ze twee grote geribbelde hoorns zitten, die vaak samengegroeid zijn tot één hoorn. Dit is het voornaamste wapen van de kafferbuffel maar daarnaast zijn deze buffels ook heel erg sterk en is een schop van zo’n buffel ook geen prettige ervaring. Kafferbuffels zijn zeer gevaarlijk doordat ze zo onvoorspelbaar zijn.
Ze kunnen meer dan 1,5 meter hoog worden en bijna 3 meter lang. Ze leven vooral op de savannes dicht bij water. De buffels leven in grote kudden, tot honderden buffels bij elkaar. Tijdens het regenachtige seizoen komen ze in de Serengeti zelfs met duizenden bij elkaar. Kafferbuffels zien en horen slecht. Hun reuk is daarentegen heel erg goed ontwikkeld. De kafferbuffels eten voornamelijk gras en soms bladeren.
De kafferbuffel kwam erg veel voor op de Afrikaanse savanne maar is tegenwoordig in grote delen van Afrika niet meer te vinden. Dit is te wijten aan onder andere de jacht op het dier voor diens vlees en als sport in combinatie met het habitat verlies. Ook heeft de kafferbuffel last van ziektes die verspreid worden door o.a geiten en vee zoals de runderpest.
De kafferbuffel maakt circa 200 dodelijke slachtoffers per jaar.
De Bengaalse tijger (India en Bangladesh)
Tijgers hebben een heel goed ontwikkeld zicht en gehoor. Ze jagen, meestal ‘s nachts, op grote zoogdieren zoals herten, elanden en wilde zwijnen. Tijgers leven niet in groepsverband maar alleen. Ze zijn sterk territoriaal.
Net als bij de leeuw is de mens geen natuurlijke prooi voor de tijger. Omdat zijn natuurlijke prooien met de tijd steeds verder afnemen zijn tijgers soms uit honger genoodzaakt zich naar de mens te keren. De smaak van mensen bevalt ze goed dus als ze er eens van geproefd hebben wordt de mens een geliefde prooi. Ook als een tijger gewond of ziek is en niet zijn natuurlijke prooi aankan, zijn ze geneigd op mensen te gaan jagen omdat die een makkelijkere prooi zijn.
Tijgers zijn een ernstig bedreigd diersoort. Tegenwoordig is bijna de helft van alle tijgers Bengaalse tijgers die in India en Bangladesh wonen. Als gevolg van het verlies aan leefgebied, stroperij, minder prooi en de handel in tijgerorganen voor medicijnen, is het aantal in het wild levende Bengaalse tijgers de vorige eeuw afgenomen van 100000 tot ongeveer 4000. Tegenwoordig zijn er minder dan 200 Bengaalse tijgers over in het wild, 1500 alles bij elkaar. De meeste leven nu (gelukkig) in beschermde gebieden in India. Hier kun je lezen over een mooi project dat het WNF voert ter bescherming van de Bengaalse tijgers, maar ook ter bescherming van hun prooi!
De tijger maakt tussen de 40 en 100 slachtoffers met dodelijk afloop per jaar.
De ijsbeer (Noordpoolgebied)
Ijsberen zijn, samen met krokodillen, de enige dieren die daadwerkelijk bewust op mensen jagen. Een ijsbeer is samen met de Kodiak beer de grootste beersoort en de grootste landcarnivoor ter wereld. . Een volwassen ijsbeer kan tussen de 350 en 680 kilo wegen en kan zich zeer snel bewegen. Zijn lichaam is aangepast aan koude temperaturen: hij kan over sneeuw en ijs bewegen. Onder hun witte vacht hebben ijsberen een zwarte huid die de hitte van de zon absorbeert. De ijsbeer eet voornamelijk zeehonden.
De meeste ijsberen worden op het land geboren maar brengen het grootste deel van hun tijd door op drijvende ijsschotsen. Ze kunnen dagelijks wel veertig kilometer hierop afleggen op zoek naar voedsel. Ze jagen vanuit bevroren zee. Daarnaast zijn ijsberen ook hele goede zwemmers: ze kunnen meer dan honderd kilometer zwemmen zonder te rusten!
Door de opwarming van de aarde en het smelten van het ijs gaat hun natuurlijke leefomgeving sterk achteruit. Hierdoor verdrinken veel ijsberen en zijn ze dan ook een ernstig bedreigde diersoort.
Een ander gevolg van het achteruitgaan van hun leefomgeving is dat ze sneller naar de mensen toegaan dan vroeger omdat ze voedsel zoeken in vuilnisbakken e.d. Omdat ijsberen niet bang zijn voor mensen zorgt dit voor ontmoetingen met dodelijke afloop voor de mens.
Aangezien ijsberen in dunbevolkt gebied leven maken ze weinig dodelijke slachtoffers.
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
