Wiebke Siem in het kunstmuseum | Je wordt er ongemakkelijk van

Mocht je deze vakantie de Balenciaga tentoonstelling in het Kunstmuseum bezoeken, loop dan niet gelijk weg na afloop. Het mooiste komt namelijk nog. Beneden in de Polakzalen, onderweg naar de uitgang, is een kleine maar erg fijne tentoonstelling van Wiebke Siem (1954) die ik van harte aanraad. Ze gebruikt veel textiel maar ook alledaagse objecten zoals een deegroller of een vaas en meubels in haar kunstwerken. De installaties en sculpturen van de Duitse kunstenares verwijzen naar het seksisme in een door mannen gedomineerde kunstwereld en naar de ondergeschikte rol van de vrouw in de maatschappij.

Humor en een innovatieve benadering

Aan het begin van haar carrière werkte ze al met textiel, ze zocht de raakvlakken op van mode en kunst. Ze werd, mede door haar materiaalgebruik, niet serieus genomen in de kunstwereld. Daar kwam gelukkig op een gegeven moment verandering in. Ze won in 2014 de Goslarer Kaiserring voor haar originele en innovatieve benadering.

De onderwerpen die ze aansnijdt zijn misschien wel zwaar maar ze doet dat met zoveel humor dat je niet anders kunt dan met een glimlach door de tentoonstelling te lopen. Tegelijkertijd voelt haar werk ook confronterend en benauwend aan. Je wordt er behoorlijk ongemakkelijk van. Dat dubbel gevoel is wat mij betreft de grootste kracht van deze tentoonstelling.

Wiebke Siem zoekt in haar werk de grenzen op tussen kunst, textiel, mode en design. Ze maakt bij haar installaties onder meer gebruik van poppen en (Europese) volkskostuums. Ik had zelf niet eerder gehoord van Wiebke Siem maar ik was erg onder de indruk. De combinatie van de maatschappelijke lading, de humor en de toffe kunstwerken sprak me erg aan. In eigen land is ze overigens wel bekend maar daarbuiten niet echt. Dit is haar eerste solotentoonstelling in Nederland.

De tentoonstelling is nog tot 30 oktober te zien in Kunstmuseum Den Haag.