The Duke | over een verbazingwekkende diefstal in de jaren 60
The Duke is een eenvoudige maar charmante film, de laatste film uit handen van regisseur Roger Mitchell (Notting Hill, Blackbird) die in september 2021 overleed. De film is gebaseerd op het echte verhaal van de eerste – en tot nu toe ook laatste – diefstal uit de geschiedenis van The National Gallery in Londen. In 1961 bekende de innemende 60-jarige taxichauffeur Kempton Bunton een van de meest beroemde kunstwerken van het moment uit het museum te hebben gestolen, Francisco Goya’s Portrait of the Duke of Wellington.
Als er maar gratis tv is
Ok, dus je hebt een schilderij van omgerekend bijna 3 miljoen pond in je huis en dan? Verkoop je het aan de hoogste bieder? Kempton Bunton in ieder geval niet. Het schilderij boeide hem weinig. De beste man was al tijden verwikkeld in een persoonlijke strijd tegen de overheid. Hij vond namelijk dat oude gepensioneerde burgers gratis televisie moesten kunnen kijken en vrijgesteld moesten worden van de licentievergoeding. In zijn ‘losgeld’ brieven schreef hij dan ook dat hij het schilderij zou teruggeven op voorwaarde dat de overheid ermee in zou stemmen om gratis televisie te verstrekken aan ouderen. Het was een principekwestie geworden. Hoe dat afliep? Daarvoor moet je de film maar kijken. Eén ding kan ik wel alvast verklappen, namelijk dat pas vijftig jaar later het volledige verhaal achter de diefstal bekend zou worden.
Geen vuurwerk
Jim Broadbent speelt Bunton en Helen Mirren zijn vrouw. Zoals we gewend van ze zijn doen de doorgewinterde acteurs het hartstikke goed. Het verhaal is daarnaast gewoon vertederend en het is mooi om te zien wat één persoon teweeg kan brengen. Maar dat is het wel. Het is niet echt spannend, en er gebeuren geen grootse dingen. Kortom, het is aangename film maar verwacht geen vuurwerk.
Srsck score ★★★
VK, 2020. Drama van Roger Mitchell met Jim Broadbent, Helen Mirren, Matthew Goode en Fionn Whitehead.
De film The Duke is verkrijgbaar op dvd en op 3 december om 20.30 uur op Film1 te zien.
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Dit is echt een soort film dat ik graag kijk. The National Gallery is mijn favoriete musuem