Franse film Paris | Ode aan de Franse hoofdstad

Ik houd van films die zich in Frankrijk afspelen én van Franse films. Gisteren zag ik een mooie Franse film op Netflix die beide vakjes aftikt: ‘Franse film’ en ‘in Parijs’. De film heet zelfs ‘Paris’. Meteen ook wel de zwakke plek van de film want kom op, was er geen betere titel te bedenken, iets spannends, boeiends? Ach, Parijs is spannend en boeiend genoeg zullen we maar zeggen. Het drama uit 2008, met Fabrice Luchini, Juliette Binoche en nog een handvol bekende Franse acteurs, is een aangrijpende ode aan de Franse hoofdstad en een aanrader voor liefhebbers van Franse films.

Doodgewone mensen

In Parijs houdt regisseur Cédric Klapisch enkele mensen, doodgewone mensen, onder een vergrootglas. Zomaar wat gewone mensen met gewone problemen in een grote stad. Een jonge danser die ernstige hartproblemen heeft, een eenzame alleenstaande moeder, een oudere docent die verliefd wordt, een vriendschap tussen een groenteboer en een visboer, een studente die geniet van het leven.

Ja, sommige van die levens kruisen elkaar tijdens Paris – maar niet allemaal. Het zijn kleine verhaaltjes in een groter geheel. Doodgewone mensen in een niet doodgewone stad.

Een oprechte film

Het idee is niet uniek en de verhalen zijn niet buitengewoon maar juist dat zorgt voor een hele oprechte film. Een film met gevoel, met een hart, je leeft mee met al die mensen, maakt hun geluk en hun verdriet mee. En natuurlijk zie je veel van Parijs, ook de niet alledaagse super toeristische plekjes, wat erg leuk is. Zelfs Parijs heeft een ‘achter de schermen’-deel.

Het zijn overigens stuk voor stuk topacteurs, al dan niet sympathiek, en ze roeren je als kijker allemaal.

Mélanie, Romain, Juliette, Fabrice

Mélanie Laurent speelt de onbezorgde studente die volop geniet van Parijs, au naturel zoals we van haar gewend zijn. Er bestaat denk ik geen betere belichaming van de Française dan Mélanie Laurent.

Romain Duris is Pierre, de danser met hartproblemen. Vorige week toevallig tijdens de docu over (en van) Aznavour was de voiceover Romain Duris. Dat zag ik pas achteraf, had zijn stem niet herkend. Hij heeft een mooie stem besefte ik toen en gisteren heb ik er extra op zitten letten. Hij wordt regelmatig ingezet als stemacteur en/of voiceover. Hij sprak de Gainsbourg docu in maar deed ook bijvoorbeeld de stem van Eugene in de Franse versie van Rapunzel.

Fabrice Luchini, François Cluzet of Juliette Binoche behoeven natuurlijk geen introductie.

Noemenswaardige bijrollen

Wat ik leuk vond, was om voormalig topmodel Audrey Marnay terug te zien in een klein rolletje. Ze speelt wel vaker bijrollen, links en rechts, maar is nooit echt doorgebroken als actrice.

Verder vond ik Julie Ferrier geweldig, as usual. Zij is echt zo’n supergoede actrice die haar leven lang is blijven steken in de bijrollen. Zonde maar toch altijd weer een plezier om haar in de cast terug te zien.

Maar goed, met zo’n met sterren bezaaide cast zou ik nog uren elk personage kunnen bespreken maar dat is maar saai. Je kunt beter zelf naar deze mooie Franse film op Netflix kijken.

Houd je van Franse films? En van Parijs?

Srsck-score: ★★★★

Frankrijk, 2008. Drama van Cédric Klapisch met Juliette Binoche, Romain Duris, Fabrice Luchini, Mélanie Laurent, François Cluzet, Zinedine Soualem.

Te zien op Netflix