Twee kloosters in de Luberon die je moet bezoeken + een tof historisch dorpje

Net vóór mijn reis naar Cannes, waren we een week in de Provence. Ik weet het, lucky girl. Tijdens die reis bezochten we meerdere historische bezienswaardigheden in de Luberon, waaronder enkele kastelen en twee mooie kloosters. Ik houd van kloosters. Het is altijd een fijne afwisseling naast de drukte van de toeristische trekpleisters. Lekker rustig en sereen, vaak gelegen op de mooiste plekjes in de regio. Voor mij springen de volgende twee kloosters er in de streek uit, ieder op een eigen manier.

Abbaye de Senanque

Dit 12-eeuwse cisterciënklooster is één van de beroemdste kloosters van Frankrijk. Het schilderachtige beeld van het oud stenen klooster tegen de dieppaarse lavendelvelden pronkt op menig ansichtkaart. En geheel terecht hoor, want het is er schitterend. In het lavendelseizoen zit het hier vol toeristen, maar buiten seizoen is het er heerlijk rustig. Ok, je mist de paarse lavendelvelden, maar een dreigende lucht heeft ook zeker haar charme! Sénanque ligt verscholen in een vallei iets buiten het mooie dorp Gordes. Het is niet ver rijden, maar toch voelt het of je in the middle of nowhere terechtkomt wanneer je aan komt rijden via de kronkelige weg. Je internetverbinding valt weg en er is geen huis meer in de omgeving te bekennen.

Je kunt het klooster zelfstandig bezichtigen of met een gids. Wij kozen voor het eerste. Wel leuk dat we een schermpje meekregen, waarop je steeds kon zien hoe de ruimte vroeger gebruikt werd. Het klooster wordt overigens nog steeds bewoond door monniken, dus er zijn gedeeltes die je niet mag betreden. Wat je wel kunt zien zijn onder meer de kerk, een oude slaapzaal, een oude eetzaal en een zaal waar gebeden en/of gelezen werd. En natuurlijk is er een shop waar je allerlei lavendelproducten en lekkernijen kunt kopen die in het klooster gemaakt worden 🙂

Als je in stilte door de kloostergang wandelt, dan voel je hoe enorm sereen en rustgevend het er is. Het klooster is erg mooi, stijlvol maar eenvoudig van binnen, licht (grijs-wit) en sprookjesachtig van buiten. Combineer een bezoek aan het klooster met een bezoek aan het kasteel van Gordes.

Abbaye de Silvacane

Dit klooster is niet zo bekend dus stukken rustiger. Naast ons, liep er slechts één ander stel toen wij er waren. Het is niet bewoond en een beetje verwaarloosd maar ook erg mooi en sober. De Abbaye de Silvacane, gelegen aan de oever van de Durance rivier, vlakbij La Roque d’Antheron is een voormalig cisterciënklooster. Dit jaar viert het klooster haar 850ste verjaardag. Er vinden dit jaar (2025) om die reden verschillende activiteiten en evenementen plaats in en rondom het klooster. Probeer bijvoorbeeld een concert bij te wonen, het liefst eentje dat ‘s avonds plaatsvindt. Het is magisch!

De Orde der Cisterciënzers is een van oorsprong Franse katholieke kloosterorde. De monniken vestigden zich hier omstreeks 1144. Het was toen moerasgebied. Daar verwijst de naam van het klooster ook naar. Het klooster is heel anders dan die van Sénanque, maar wel net zo elegant en sober. Het is een fijn voorbeeld van Romaanse architectuur. Het interieur van de kerk is supermooi, vooral door het lichtinval en de eenvoud.

Combineer een bezoek aan het klooster van Silvacane met een lunch in een van de artsy restaurants van het Château La Coste.

Bonus: Le Village des Bories

En dan wil ik in het kader van toffe historische plekken in de Luberon ook zeker Le Village des Bories vermelden. Het is geen kasteel, het is geen klooster, maar het is wel een unieke historische plek. Zie het als een soort van openluchtmuseum. Eigenlijk is het een dorp met droge-kalkstenen huisjes; of hutjes eigenlijk. Die huisjes heten bories. Er zijn zo’n 6000 bories in de Provence, waarvan circa 400 op het platteland rondom Gordes. De hutjes zijn rond en zijn gebouwd zonder cement of iets dergelijks. Het zijn eigenlijk gewoon opgestapelde vrij platte stenen, maar dan wel zo slim opgestapeld dat ze niet in elkaar donderen. Best indrukwekkend hoor!

De bories dateren uit de 17e en 18e eeuw. In die tijd woonden er boeren, vaak met hun gezin én hun dieren. Dat kun je nu ook zien als je er wandelt. Je ziet dan bijvoorbeeld een wat grotere borie (soms zelfs met 2 verdiepingen) waar de boerenfamilie woonde met nog twee kleine bories eraan vast waar de dieren leefden. Wil je alle details weten over hoe het gebouwd werd, dan kun je dit Franstalig document erop naslaan. Wij bezochten het klooster van Sénanque, het kasteel van Gordes (en lunchten in het dorp zelf) en Le Village des Bories op één dag, want ze liggen allemaal vlakbij elkaar.

Vanaf het kasteel van Gordes is het bories dorp slechts een minuut of vijf rijden. Let op, je rijdt de laatste 1,5 km via een heel smal onverhard weggetje erheen. Wij hadden schade aan onze auto door de ‘opspringende’ steentjes. Aan het einde van het weggetje is er een klein parkeerplaatsje. Er is verder niks daar, dus geen cafeetje of iets dus neem wat te drinken mee op een warme dag. Het is sowieso vrij klein, dus je bent er niet heel lang maar het is vond ik wel zeker de moeite waard!

Kortom, ben je op zoek naar rust, ben je even klaar met de drukte en de prikkels en het gehaast, ga dan lekker opladen bij deze twee kloosters en/of bij het dorp van de bories. Lekker terug in de tijd, met het geluid van de krekels op de achtergrond. Ik mis het nu al…..