Zet je schrap voor Ari Aster’s Eddington
Je kunt ervan houden of niet, maar de films van Ari Aster zijn altijd origineel en verrassend, dat is één ding dat zeker is. Aster’s films (Hereditary, Midsommar, Beau is Afraid) zijn bij lange na niet allemaal even goed, maar ik sta altijd vooraan de rij om zijn nieuwste werk te zien. Zo ook deze keer. Eddington ging eergisteren in première op het filmfestival van Cannes en ik was erbij.
Een deel van de sterrencast ook: zo kon je onder meer Joaquin Phoenix, Pedro Pascal (sexy as ever), Micheal Ward, Austin Butler en Emma Stone spotten op de rode loper in de Zuid-Franse stad. Er liepen heel wat mensen de zaal uit tijdens de film (wordt dat een gewoonte bij Ari Aster films?) maar ik was absoluut niet teleurgesteld. Uiteindelijk kreeg de film na afloop wel een staande ovatie van ruim zes minuten. Eddington vliegt écht alle kanten op! Wat een dollemans rit – en I liked it.
Waar gaat Eddington over
In het kort gaat de film Eddington over een etterende vete tussen de burgemeester (Pascal) en de sheriff (Phoenix) in het kleine fictionele stadje Eddington in New Mexico. Emma speelt de echtgenote van de sheriff. Maar de moderne western gaat over zoveel meer – over sektes, over de corona pandemie, over liefde, seks, fake news, mentale stoornissen, over techniek en politiek, over…sja, waarover niet? De film houdt ons eigenlijk een spiegel voor, het gaat niet de goede kant op met de wereld, we moeten ons zorgen maken – dat is wat Aster probeert te zeggen volgens mij. Corona was de startsein van een hele lelijke pagina in de geschiedenis. Iets in die trant. En ik ben bang dat hij gelijk heeft.
Het is in ieder geval een maatschappijkritische film vol onverwachte plotwendingen en een goede dosis zwarte humor. Onder het mom van actie en vermaak wordt een veel dieper probleem getackeld. Maar veel kan ik er niet over vertellen zonder te spoilen. En zo’n film moet je vooral niet willen spoilen. Ik zou zeggen, ga dat zien – je zult genieten van de absurde situaties en bizarre actie scènes (of je gaat het haten en halverwege weglopen). Maar either way, Eddington laat de kijker niet onverschillig.

Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.