Review Mission: Impossible – The Final Reckoning

Gisteren kwam ik met de nachttrein aan in Cannes. Ik dumpte mijn koffers bij de opslag, scoorde een koffie to go en een croissant en ik ontbeet in het warme zand op het strand. Wat een heerlijk begin van het filmfestival. Maar het zou nog beter worden. Van12h30 tot 14 uur zou regisseur Christopher McQuarrie wat komen vertellen over zijn manier van werken en over zijn nieuwste film Mission: Impossible – the Final Reckoning. Ik vind het altijd bijzonder om regisseurs te horen spreken over hun films. Je kijkt daarna met andere ogen naar een film. Zo ook nu. En al helemaal omdat Tom Cruise al snel Christopher McQuarrie op het podium kwam vergezellen!

Stunts, meer stunts en nog meer stunts

Wat mij vooral opviel is hoe enorm die twee samen genieten van de Mission: Impossible reeks (hierboven zie je ze samen achter de schermen). Het zijn echt twee kindjes bij elkaar, helemaal enthousiast over de zoveelste stunt. Alles moet hoger, verder, extremer. Zo vertelde Christopher dat hij een TikTok filmpje aan Tom Cruise liet zien, gewoon voor de leuk, en dat Tom meteen riep “I can do this!” Het kan Tom niet gek genoeg: een vliegtuig, twee vliegtuigen, een gevaarlijke sprong, een onderzeeboot. Wanneer Tom praat over angst dan geeft hij aan dat hij vooral heel nieuwsgierig is over ‘the unknown’. De angst is een emotie die hem niet verlamt, vult hij aan, hij confronteert het graag juist. De twee mannen zijn het erover eens: “Fear is a waste of time”. Hun enthousiasme werkt echt aanstekelijk.

Al 30 jaar

Tom Cruise en Christopher McQuarrie zijn helemaal op elkaar ingespeeld. Dit zijn collega’s én vrienden. Logisch ook, ze werken al lang samen aan Mission: Impossible. Tom Cruise vertolkt al bijna dertig jaar de rol van IMF-agent Ethan Hunt. McQuarrie werkt sinds Rogue Nation aan Mission: Impossible. Het eerste deel van de reeks kwam uit in 1996. Ik weet het, bizar lang geleden. In het eerste deel was de beroemde scène dat Tom Cruise horizontaal aan een kabel hangt in de kluis, net boven de grond. Weet je die nog? Tom was nog hartstikke jong daar. In 2000 volgde het tweede deel, nummer 3 kwam in 2006, Ghost Protocol in 2011, Rogue Nation 2015, Fall Out in 2018 en Dead Reckoning Part One werd twee jaar geleden in 2003 gereleased.

Meer actie dan diepgang

Vandaag mocht ik dan eindelijk Mission: Impossible – The Final Reckoning zien. Wat het verhaal betreft, gaan we door waar we vorige keer stopten. Ethan Hunt en zijn team staan tegenover hun meest geduchte tegenstander tot nu toe: The Entity, een kwaadaardige AI die in staat is de mensheid zelf uit te roeien. Hunt gaat het gevecht aan met onder meer Luther, Benji en Grace.

Ik moet je verklappen dat ik een beetje teleurgesteld was. Niet door de stunts, de stunts zijn weer grandioos. Ik zat constant met een grote glimlach ernaar te kijken omdat ik die twee mannen voor me zag die dit helemaal euforisch aan het bedenken waren. Maar ik denk dat juist die kracht, de stunts en de actie scènes, de film zwakker hebben gemaakt dan de voorgaande delen. Wanneer je je mee laat sleuren in de grootheid van de stunts, dan lever je in op het verhaal, op de karakters. Ik was ook niet erg overtuigd door de vele flashbacks. Hierdoor wordt het tempo toch constant onderbroken.

Maar hey, de film is hartstikke vermakelijk. Het is dat ik hem vergelijk met de andere films uit de reeks en dan vind ik deze één van de zwakkere, maar ik vind Mission: Impossible gewoon leuk. En je gaat toch ook niet naar Mission Impossible voor de diepgang van de karakters, maar om naar de zoveelste Tom Cruise stunt te zien dus wat dat betreft is het gewoon een geslaagde actiefilm. Je zult je niet vervelen, maar kijk Mission: Impossible – The Final Reckoning alsjeblieft in de bioscoop. Dit soort films leveren echt in aan kwaliteit op een klein scherm. ‘Verboden te kijken op een tv-scherm’, of nog erger – op een mobiel – brrrr….

Srsck-score: ★★★1/2

Update 4 juni: Tom Cruise heeft het Guinness World Records-boek gehaald. De 62-jarige acteur kreeg de vermelding voor ‘de meeste parachute sprongen met een brandend parachute door een individu’. Ik vraag me af of er heel wat mensen met brandende parachutes springen?! Maar hij heeft het record dus gewonnen met 16 sprongen.