rifkin's festival
|

Rifkin’s Festival van Woody Allen

De oude(rwetse) filmrecensent Mort begeleidt zijn beeldschone jongere vrouw Sue naar het San Sebastian Film Festival. Zij moet er namelijk werken aangezien ze de PR verzorgt van de veelbelovende regisseur Philippe. Vrouwlief is als een vis in het water in de wereld van glitter en glamour, beroemdheden, interviews en rode lopers. Van Mort hoeft het allemaal niet zo. Hij vindt het maar een oppervlakkige wereld en over Philippe heeft hij ook al niets goeds te zeggen. De meeste films op het filmfestival vindt Mort maar shit en Philippe vindt hij zwaar overrated.

Mort verwijst dan ook constant naar ‘echte’ filmmakers zoals Luis Buñuel, François Truffaut, Ingmar Bergman, Federico Fellini en Jean-Luc Godard. Het huwelijk van Mort en Sue komt onder de druk te staan door dit alles en dan raakt Mort ook nog eens onder de charme van dokter Jo Rojas.

Scherp en geestig

Rifkin’s Festival is een typische Woody Allen film met relaxed jazzy muziek, een fotogenieke romantische stad, zwart-wit scènes, een intellectuele loser als hoofdrolspeler, slechte huwelijken en veel gepraat over films en over de zin van het leven. Rifkin’s Festival is een charmante en geestige komedie die hier en daar scherp uit de hoek komt. En niet te verwaarlozen, het is een ode aan films met veel verwijzingen naar de grootste filmmakers.

Ik heb er met plezier naar gekeken, en dat terwijl ik meestal juist niet zo’n Woody Allen liefhebber ben. Gina Gershon als Sue en Louis Garrel als Philippe zijn geweldig. Ik heb wel mijn bedenkingen bij Wallace Shawn – op zich een prima acteur maar hij komt als Mort in Rifkin’s Festival niet tot zijn recht.

Rifkin’s Festival is in Spanje opgenomen wat betekent dat er wat bekende Spaanse gezichten voorbijkomen zoals Sergi López en Georgina Amorós, Cayetana uit Élite. Ze rent maar liefst 45 secondes door het beeld! 😉 Er is ook een kleine rol weggelegd voor ‘Arturo’ uit La Casa de Papel oftewel acteur Enrique Arce.

De film en de filmmaker

Deze film is er wel weer eentje die het gesprek op laat laaien over de kunst en de kunstenaar oftewel in dit geval over de film en de filmmaker. Kun je een film goed vinden terwijl de maker iets ergs gedaan heeft in de privé sfeer? We hebben het er al eens eerder over gehad. Het ging toen over Roman Polanski. Wat vind jij? Of het nu gaat om Roman Polanski, Kevin Spacey, Michael Jackson, Marilyn Manson, Dave Chapelle, Bill Cosby, etc…

Kun je bijvoorbeeld nog lachen om de Cosby Show of genieten van de boeken van Harry Potter? Luister je nog naar Michael Jackson – of laten we het dichterbij huis zoeken: luister je nog naar Ali B of naar Marco Borsato? En dan, in dit geval: kun je een Woody Allen film nog kijken en ook daadwerkelijk goed vinden?

Ik ben benieuwd naar jullie mening! Laat je het weten in de comments?

Srsck score ★★★1/5

Spanje/VS, 2020. Romantische komedie van Woody Allen met Wallace Shawn, Gina Gershon, Louis Garrel, Elena Anayla

Rifkin’s Festival is op dvd en vod te zien. Mocht je Film1 hebben, dan kun je de première op 11 juni om 20h30 kijken.

Vergelijkbare berichten

3 reacties

  1. Linda schrijft ' t op schreef:

    De muziek en ook film wordt er niet minder om. M. Jackson was mijn puber held, en dat zal hij altijd blijven. Ik wil ook niet geloven dat hij echt foute dingen heeft gedaan.

  2. Voor mij word het er niet minder om. Michael Jackson blijf ik goed vinden. Nog steeds…. ook al heeft iedereen er een mening over zijn muziek blijft hetzelfde…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.