The Party | Op Cinetree
Kristin Scott Thomas is meesterlijk in de Britse zwarte komedie The Party. Ik had er niet eerder van gehoord maar ik vond dit pareltje op Cinetree (hoera hoera ze bestaan 5 jaar!). De film komt uit 2017 en is opgenomen in zwart-wit. Daar erger ik me normaal dood aan maar in dit geval viel het me na een tijdje eigenlijk niet meer op. Niet dat ik vond dat zwart wit van toegevoegde waarde was, The Party was in kleur net zo goed geweest. Misschien zelfs iets beter. Cillian Murphy daarentegen heeft geen kleur nodig, hij is net zo knap in zwart wit als in kleur.
Het verhaal
Janet (Kristin Scott Thomas) heeft na lang keihard werken dan eindelijk de politieke positie gekregen die ze altijd al wilde. Om dit te vieren organiseert ze een etentje. Het clubje telt zeven mensen, de achtste is namelijk verlaat. Helaas gooit Bill, Janet’s man, roet in het eten door net op dat moment aan te kondigen dat hij terminaal ziek is. Er blijken wel meer gasten wat te vertellen te hebben en voor je er erg in hebt is het diner alweer uitgelopen op één grote ramp. Het is een en al verdriet, verraad en onverwachtse verrassingen.
7 mensen, 1 locatie
De duistere komedie speelt zich af in het huis van Bill en Janet met deze zeven personages. Ok, zo nu en dan komen ze in de tuin. Meer is het niet. Het draait allemaal om de dialogen en de acteer skills. En ja, die zijn goed.
Ik irriteerde me wel aan acteur Timothy Spall. Ik bedoel, ok – je hebt klote nieuws gekregen maar moet je dan echt zo apathisch voor je uit staren en raar praten? De acteurs zijn, naast Timothy Spall en Kristin Scott Thomas, Patricia Clarkson (Six Feet Under), Bruno Ganz (Der Untergang), Cherry Jones (A Rainy Day in New York), Emily Mortimer (Shutter Island), Cillian Murphy (Peaky Blinders).
The Party is natuurlijk niet de eerste film die zich op 1 locatie afspeelt. Carnage was er ook eentje en in een heel andere genre Reservoir Dogs. Twee ijzersterke films als je het mij vraagt. Zonder de afleiding van locaties, van beweging en afwisseling en bij The Party ook nog eens zonder kleur, is er wel een heel stevig dialoog nodig om de kijker geboeid te houden. En ja, check, dat wordt geleverd door Sally Potter. Zij schreef en regisseerde het geheel. Potter is voornamelijk bekend van Orlando (1992).

Kijken of niet kijken
The Party deed het goed bij de critici en wat minder goed bij het groot publiek. Het is ook wel zo’n typische ‘critici-film’ want: goed dialoog, veel dialoog, alleen maar dialoog, zwart-wit, nog meer dialoog. Je moet ervan houden maar wanneer het je ding is, dan is het wel een film om mee te pikken.
In dezelfde genre vond ik Carnage stukken beter maar alsnog is The Party gewoon een goede film. De plot doet wat mij betreft wel afbreuk aan het geheel. Die vond ik wat makkelijk, slapjes haast. Daar had echt iets meer ingezeten. Dus ja, hier en daar een gemiste kans maar al met al is The Party zeker de moeite waard.
Houd jij van dit soort films of heb je liever special effects en actie e.d? Ik moest wel lachen namelijk, op onze Instagram kwamen er (bijna) alleen maar reacties op The Party in de trant van ‘niks voor mij’, ‘denk niet dat het iets voor mij is’, ‘ik pas’ en zwart-wit vind ik niet zo leuk’. Nog niet eerder zoveel negatieve reacties gehad haha, duidelijk geen film voor een groot publiek 😉
Meer filmrecensies en andere blogs over films ontdekken? Kijk op Filmblogs!

Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Ik heb er nog niet van gehoord! Normaal gesproken vind ik het inderdaad lastig om de aandacht vast te houden bij een zwart-wit film.. Het moet dan wel écht goed zijn 😉
Ik had er nog nooit van gehoord. Heb de trailer even bekeken, maar lijkt me ook geen film voor mij.
Ik moet zeggen dat ik hier nog nooit van gehoord heb, denk ook niet dat het bij mij past.
Ik ken de film niet maar ik hou wel van zulke films. Ik hou wel van dialogen zolang ze maar boeiend zijn!