Beau is Afraid | Knettergekke film waar je over blijft nadenken

Ari Aster’s film Beau is Afraid draait nu in de bioscoop. Laten we vooropstellen dat ik genoten heb van de film, maar ik vond hem wel veel te lang. Ik kom nog uit de 1,5-uur-films-generatie en van mij hoeven films echt geen drie uur te duren. Ondanks dat de film niet langdradig is, want er gebeurt constant enorm veel, vond ik het op een gegeven moment wel genoeg geweest. Toch is het wel het kijken waard, want je zult niet snel zo’n bizarre film zien. Beau is Afraid is echt uniek en Joaquin Phoenix maakt diepe indruk als Beau.

Waar gaat Beau is Afraid over

De film gaat in de kern over angst en over de moeder-zoon band. Een fobische paranoïde man begint aan een epos om thuis te komen bij zijn moeder. Je zou zeggen dat het niet zo moeilijk is, maar voor Beau is alles een opgave. Hij belandt in de meest bizarre situaties, zo weird dat ik me soms tijdens de film echt afvroeg waar ik nou naar aan het kijken was. Zijn angst speelt niet alleen voor hemzelf parten maar ook voor de kijker, want beleeft hij dit allemaal echt, of ziet hij dingen die er niet zijn. Feit is wel dat de wereld om hem heen dreigend is en dat de meeste mensen die hij tijdens zijn odyssee tegenkomt niet te vertrouwen zijn. Maar in hoeverre is hij zelf een goed mens?

De surrealistische film is benauwend en schetst een grauw en behoorlijk hopeloos beeld van onze maatschappij, een onheilspellende wereld geteisterd door verslaving, consumentisme, geweld en
complete krankzinnigheid. Dit doet Ari Aster met originaliteit en, minder voor de hand liggend, humor. De film is overigens duidelijk beïnvloed door de literatuur, denk aan Borges, Virgil, Kafka, Sterne en Cervantes.

Horror en humor

De combinatie van horror en humor werkt goed. Dit is geen horrorfilm zoals Aster’s eerdere Hereditary of Midsommar maar het is wel alsnog een beangstigend geheel. Beau is Afraid is een film die je moet laten bezinken en waar je nog naderhand over na moet denken. Moeders (Patti LuPone) is een akelig karakter maar zijn psycholoog (Stephen McKinley Henderson) is ook niet de meest gezellige man, ondanks zijn ‘bevroren’ glimlach. Speciale shout out voor Amy Ryan die op mij, naast Phoenix, het meeste indruk maakte. Sowieso een sterke cast. Het einde zie je niet aankomen en zorgt voor een mooie afwikkeling van de drie uur.

Ari Aster vertelt zelf eigenlijk het beste over wie Beau nou werkelijk is: “Beau is someone whose development has been seriously arrested. There’s a lot inside of him that hasn’t
been resolved or isn’t understood by him. He’s crippled by anxiety, trapped in himself, and is basically suspended in an adolescent-like state.”

Bill Hader

De eerste scène is pakkend en neemt je meteen diep (letterlijk) mee in het bestaan – en het begin – van Beau. Je begrijpt al binnen enkele minuten dat dit een onconventionele film wordt waarin je meegenomen wordt in Beau’s angsten, fantasieën en herinneringen. Vanaf dat punt val je eigenlijk constant van verbazing tot verbazing. Wat trouwens ook grappig is, is dat Bill Hader (o.a uit de serie Barry) in een flits voorbijkomt als de UPS bezorger. Het gaat zo snel dat ik even twijfelde of hij het wel was geweest.

Al met al, is Beau is Afraid een bijzondere film waar duidelijk veel werk aan vooraf is gegaan. Alleen al daarom – en door de sterke cast – is de film vier sterren waard.