Binnenstebuiten – Inside Out: Recensie
Sja en zo makkelijk als recensies me normaal gesproken afgaan, zo moeilijk vind ik het om een recensie te schrijven over Binnenstebuiten (oorspronkelijke titel: Inside Out). Laat ik vooropstellen dat toen ik, na afloop van Binnenstebuiten, tegen Krumlov zei: “Eh ja, het was…eh…ja…hoe vond jij de film eigenlijk?”, dat hij zonder enige aarzeling riep: “Leeeeeuk!!”.
Het verhaal
Bij de geboorte van het meisje Riley maken we kennis met Vreugde en Verdriet, haar eerste twee emoties. De emoties zijn personages die in de hersenen van Riley zitten, in een controlecentrum. Hiervandaan bedienen ze via een heus bedieningspanel de emoties van Riley.
Wanneer Riley ouder wordt komen er al snel drie basisemoties bij: woede, afkeer en angst. Alles lijkt voorspoedig te gaan in Riley’s leven en vooral Vreugde heeft het druk in dat centrum tot…Riley onverwachts met haar ouders naar San Francisco moet verhuizen. Dan krijgen angst, woede en verdriet steeds vaker de overmacht. Vreugde en Verdriet moeten nu zien samen te werken om het evenwicht weer te herstellen.
Wat ik vond
Ik denk dat Binnenstebuiten voor de meeste kinderen en volwassenen wel leuk is maar eigenlijk vond ik het zelf helemaal geen leuke film.
Binnenstebuiten is een ietwat ingewikkelde film zelfs, met emotionele momenten, ontroerende momenten, en herkenbare momenten (met name voor ouders van een puber) maar wat ik miste was humor. Natuurlijk was het grappig maar niet zo grappig als ik verwacht had. Er was zelfs een moment dat er een klein kindje achter ons in de bios heel hard moest huilen (en Krumlov beaamde dat hij het ook echt een heel verdrietig stukje vond)!
Binnenstebuiten komt uit het Pixar-huis. Regisseur Peter Docter was verantwoordelijk voor een van mijn favoriete animatiefilms ever, UP. De film is wederom bijzonder mooi gemaakt, goed uitgevoerd en het idee is onwijs origineel maar toch (of juist…) had ik er echt meer van verwacht. Ik denk dat juist door het originele verhaal er meer ruimte was geweest voor grapjes en hilarische situaties.
Oh ja en wat ook een beetje problematisch was voor mij, ik vond de hoofdpersoon (Vreugde) niet sympathiek. Ken je dat? Een hele toffe film waarbij je je de hele tijd irriteert aan de hoofdpersoon? Hele coole film maar dan staat daar opeens een Ben Affleck of George Clooney. Anticlimax! Dat had ik nu dus. Met Vreugde. Daar staat dan wel weer tegenover dat ik Verdriet juist weer een leuk personage vond.
En ook…
Binnenstebuiten haalde afgelopen woensdag de hoogste openingsdag ooit voor een Disney∙Pixar film in Nederland. Meer dan 21.000 bezoekers (ja ja wij waren er ook 2 van!) bezochten de film op deze eerste dag, zowel in de originele als in de Nederlands gesproken versie. De film behaalde een omzet van €175.000!
Algemene info
Regisseur: Pete Docter
Stemacteurs (OV): Amy Poehler , Phyllis Smith, Bill Hader
Stemacteurs (NL): Peggy Vrijens, Richard Groenendijk, Georgina Verbaan
Speelduur: 95 min.
Te zien in 3D en 2D
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Ik ga er zelf binnenkort ook naartoe en ben heel benieuwd!
Zelf ga ik er gewoon heen met de gedachte dat het wat inzicht geeft over het brein van de mens en verder zie ik het wel. Ben benieuwd 🙂
Ik betrapte me er vanmorgen op, toen ik een kindje zag op een springkussen dat binnen 3 seconde van helemaal happy naar vet ongelukkig keihard huilen ging, dat ik meteen aan van die poppetjes achter een control panel zag. Werkt Binnenstebuiten toch beter door dan verwacht 😉
Ik wil morgen met dochterlief van 10 gaan. Ben erg benieuwd.
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden, laat je het weten? 🙂