Boekentip: De Kleine Prins
Het boek De Kleine Prins, oftewel Le Petit Prince, doet mij denken aan mijn middelste zoon. Hij straalt een soort van verwondering uit voor deze wereld en bekijkt alles met kinderogen, heel eerlijk, onbevooroordeeld en ogenschijnlijk naïef, maar wanneer je goed kijkt dan zie je dat hij misschien wel een beter perspectief heeft dan menig volwassene.
Hoe dan ook, niets Supernanny of Dr. Spock voor mij, ook vooral geen Disney films waarbij de hoofdrolspeler binnen 5 minuten aan het begin van de film een van zijn ouders kwijtraakt en waar prinsessen moeten trouwen voordat ze lang en gelukkig kunnen leven. Geef mij maar Le Petit Prince als opvoedbijbel. Als ik president was dan zou ik dit boek gratis uitdelen aan alle kersverse ouders. Een soort van presidentieel kraamcadeau.
Het verhaal van de Kleine Prins
Dit boekje uit 1943, geschreven en geïllustreerd door de Franse piloot Antoine de Saint-Exupéry, vat binnen 93 pagina’s een paar van de meest fundamentele levenswijsheden samen.
De verteller is piloot en op een dag komt hij door een technisch probleem met zijn vliegtuig in de Sahara terecht. Hij valt daar in slaap. Wanneer hij wakker wordt staat er een kleine prins naast hem. Het mannetje vraagt hem om een schaap voor hem te tekenen. Dit is het begin van de vriendschap tussen de verteller en de prins. De prins vertelt hem dat hij op een ander planeet woont, B612, een heel klein planeetje. Hij verliet zijn planeet omdat hij gek werd van de roos die daar ook woont (uiteindelijk beseft hij hoeveel hij van ‘zijn’ roos houdt en offert hij heel wat op om bij haar terug te keren). Hij heeft meerdere planeten bezocht voordat hij de aarde kwam uitchecken.
Elk van de planeten werd door iemand bewoond, merkwaardige types zoals een zakenman die sterren telt, een koning die zichzelf heel wat vindt en een lamp-ontsteker die altijd maar de lampen aandoet omdat het zo hoort. Elk van die ontmoetingen belicht een verschillend, meestal negatief, aspect van het volwassen zijn. Maar er wordt ook duidelijk tijdens het verhaal dat het kind nooit uit de volwassene verdwijnt, hij wordt slechts bedekt en het is een bewuste keuze om het kind-zijn wel of niet toe te laten.
Het thema van De Kleine Prins
Eigenlijk wordt de kern van het verhaal al in de eerste drie bladzijden duidelijk. Volwassenen kijken met hun ogen, niet met hun hart, daardoor missen ze het wezenlijke. De verteller schrijft in de eerste pagina’s over een tekening die hij als klein kind getekend heeft van een slang die een olifant heeft opgegeten. Hij laat die tekening zien aan “de grote mensen” en vraagt of ze zijn tekening eng vinden. De volwassenen begrijpen niet waarom een tekening van een hoed eng zou moeten zijn.
De kleine verteller moest ze dan uitleggen dat het helemaal geen hoed voorstelt maar een boa die een olifant heeft gegeten. Met andere woorden je moet de moeite nemen om verder te kijken dan alleen naar de buitenkant. Hij zegt “volwassenen moet je altijd alles uitleggen, dat is vermoeiend”.
De Kleine Prins is een boek over de kracht van vriendschap en liefde, over de dunne lijn tussen fantasie en werkelijkheid, over het hebben van vooroordelen en over hoe hard de maatschappij soms kan zijn.
Van boek naar film en merchandising
Het boekje heeft in de loop der jaren talloze mensen, schilders, filmmakers etc geïnspireerd. De Kleine Prins is vertaald in wel 160 talen! Ook zijn er een paar verfilmingen geweest (o.a een Amerikaanse musical in 1974 en een animatie serie op de Franse tv sinds 2010) maar, in mijn ogen, niets om naar huis over te schrijven want niemand haalt het bij de enige echte getekende prins! Ook zijn er talloze merchandise spullen van de kleine prins te koop. Er is inmiddels zelfs een heus Petit Prince attractiepark!
Update: In 2015 komt Le Petit Prince uit als film! De regisseur Mark Osborne is vooral bekend van Kung Fu Panda en Spongebob the Movie. De (stemmen-)cast ziet er ook veelbelovend uit met Jeff Bridges, James Franco, Benicio del Torro en persoonlijk favoriet Marion Cotillard. Ik ben erg benieuwd naar de film!!
Quotes uit De Kleine Prins
Er worden nog steeds erg vaak citaten uit De Kleine Prins gebruikt. Een paar van de meest bekende zijn:
“Alle tijd die je aan je roos besteed hebt, maakt je roos zo belangrijk.”
“Wat de woestijn zo mooi maakt, is dat er ergens een bron verborgen is”
“Waar zijn de mensen? vroeg de kleine prins eindelijk. Het is wel een beetje eenzaam in de woestijn. – Bij de mensen ben je ook eenzaam, zei de slang.”
“Dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig: alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.”
Meer informatie over De Kleine Prins kun je hier vinden.
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
