Recensie Under the Silver Lake
Under the Silver Lake is beladen met filmprijzen en goede kritieken. Ik had dus hoge verwachtingen maar kwam van een koude kermis thuis. Tussen alle goede reacties voel ik me wel ietwat eenzaam met mijn negatieve review. De surrealistische film is nu op dvd en video on demand te zien dus kijk hem zelf en laat me in de comments weten wat je ervan vond, ik ben benieuwd!
De verdwijning van de buurvrouw
De neo noir film gaat over Sam, een nietszeggende loser die geobsedeerd raakt door zijn buurvrouw Sarah, of beter gezegd door haar verdwijning. De dertiger heeft sowieso ook helemaal niets beters te doen, geen baan, geen ambitie, hij hangt maar een beetje rond. Zijn zoektocht leidt hem door de duistere kant van Los Angeles. Beetje bij beetje ontsluiert hij een sinister complot dat de hele stad lijkt te beheersen.
De grens tussen echt en fantasie is dun en ook als kijker is het vrijwel niet te volgen, de zoektocht brengt van alles op je pad: van naakte uilenvrouwen tot aan over the top artiesten, een seriemoordenaar die het op honden heeft gemunt, een anonieme piraat, hipsters en sektes en veel, heel veel, verborgen boodschappen en verwijzingen naar pop cultuur.
sam en sarah
Sarah wordt gespeeld door Riley Keough, de kleindochter van Elvis Presley. Ze acteert al best wat jaren maar ze is vrijwel alleen te zien in relatief kleine bijrollen, o.a als Krystal in American Honey. Sam wordt gespeeld door Andrew Garfield die vooral bekend is als Spiderman (2012 versie en deel 2 in 2014) maar ook veelvuldig én met succes op het toneel staat. Hij is wel een goede acteur maar speelt nou eenmaal een onsympathiek personage in Under the Silver Lake. Hij ziet er in de film behoorlijk psycho uit, heeft een beetje een Norman Bates vibe. Keough en Garfield doen het wat dat betreft goed in dit scenario omdat ze vrij flets (zij) en onhebbelijk (hij) zijn.
Wat ik vond
Ik vond de film ontstellend, soms ook te grof en gewelddadig, maar waar ik me vooral aan stoorde is dat ik het geforceerd artistiek vond. Zo’n film waarvan de regisseur David Robert Mitchell heeft gedacht ‘ik maak een diepzinnige kunstige film alleen geschikt voor de echte filmliefhebbers’. Visueel vaak erg mooi gedaan en er is duidelijk goed nagedacht over de soundtrack maar het is het gewoon allemaal net niet….Het deed me aan David Lynch’s Mulholland Drive denken en hier en daar ook een beetje Twin Peaks-erig. Maar dan zonder de Lynch kwaliteit. Ook had Under the Silver Lake wat weg van Eyes Wide Shut.
Ik heb wel het idee dat de schrijver de weg kwijt is geraakt in de door hemzelf geschreven doolhof. Je zou verwachten dat alle details, metaforen en verwijzingen tot een climax toewerken maar die climax komt er helaas niet. Iets te ambitieus allemaal, hoogstens twee sterren.
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
ik weet niet of het iets voor mij is, ergens ben ik wel benieuwd of ik hetzelfde zou zeggen als jij
ik weet niet of dit ook een film voor mij is na het lezen van jouw review. misschien moet ik hem juist gaan kijken om te zien of ik hetzelfde ervan vind?!
Net als mijn voorgangers: het lijkt me niet echt een leuke of interessante film. Denk niet dat ik hem zal gaan kijken.
Tja lijkt me een beetje een rare film – zou hem alvast niet in de bioscoop gaan zien – misschien wel als hij een tijd later op play more komt 🙂
De film is niet in de bios maar net uit op dvd 😉
Klinkt niet helemaal als mijn genre. Ben niet zo van de onrealistische verhaallijnen..
Toch jammer dat je de film niet goed genoeg vond. Ik zou het zelf echter niet weten. Zoveel films kijk ik niet.