Tout s’est bien passé

De Franse film Tout s’est bien passé (alles is goed gegaan) kun je beter niet opzetten wanneer je in een feestelijke stemming bent. De verfilming van Emmanuelle Bernheim’s autobiografisch gelijknamig roman is zware stof. De onhebbelijke 85 jaar oude André (André Dussollier) raakt voor de helft verlamd als gevolg van een beroerte. Dat hij zo plotseling zo afhankelijk raakt van anderen en eigenlijk gewoon niet meer zoveel kan is iets dat hij als bon-vivant maar moeilijk kan verkroppen. Hij besluit dat hij zo niet verder wilt leven.

Afstandelijk en praktisch

In het licht van het verbod op euthanasie in Frankrijk, schakelt André de hulp van een van zijn dochters in, Emmanuèle (Sophie Marceau). Zus Pascale (Géraldine Pailhas) wordt ook al gaande de plannen ingesleurd. Emmanuèle overweegt de zelfdoding van haar pa, daar waar Pascale er meer (morele) problemen in ziet. Nou is papa André een egoïstische starre man en zelfs in deze situatie manipuleert hij er lekker op los.

Op de achtergrond spelen er nog wat zaken mee, zo is er een mysterieuze man die zich mengt in de stappen naar het levenseinde van André en een depressieve moeder die hier en daar verschijnt maar nooit echt wat toevoegt aan het verhaal. Ook komt middels flashbacks de seksuele geaardheid van André aan bod. Maar het zijn bijzaken, de film gaat in eerste instantie over hoe ingewikkeld de relatie tussen ouder en kind kan zijn.

Kikkers ontleden

Regisseur François Ozon geeft een realistische maar afstandelijke weergave van het proces dat bij euthanasie hoort, zowel op emotioneel als op praktisch vlak. Misschien is dit een rare vergelijking maar Tout s’est bien passé deed me denken aan het ontleden van dieren bij biologie op de middelbare school. Dat je je gevoelens soort van uitschakelt en een voor een de delen hel uitgebreid analyseert.

Misschien had de regisseur die afstandelijkheid nodig om deze film te kunnen maken. De schrijfster van het boek was namelijk een goede vriendin van hem. Ze had hem al eens gevraagd voor de filmverfilming maar hij voelde zich er niet klaar voor. Pas na haar dood is hij Tout s’est bien passé gaan maken. In een interview zegt hij ook zoiets als dat hij zo weer wat dichter bij haar kon zijn. De film wist mij, qua gevoel, niet te raken maar ik vond het wel heel interessant en intrigerend om naar te kijken. Je gaat er ook wel snel in mee dankzij de geloofwaardige acteurs.

Srsck-score: ★★★

Frankrijk, 2021. Drama van François Ozon met André Dussollier, Géraldine Pailhas en Sophie Marceau.

Tout s’est bien passé is te zien op vod sinds begin mei, o.a op Picl en Pathé Thuis