Cannes: beste acteur naar Jesse Plemons

De Amerikaanse acteur Jesse Plemons won dit jaar de prijs voor beste acteur tijdens het filmfestival van Cannes. En terecht! Plemons kreeg de prijs voor zijn rol in de drieluik van Yorgos Lanthimos: Kinds of Kindness. De acteur viel mij voor het eerst echt op in The Power of the Dog, sindsdien volg ik de acteur op de voet. Plemons werd op 2 april 1988 geboren in Dallas, Texas. De acteur is al een kleine tien jaar samen met actrice Kirsten Dunst, die hij op de set van Fargo ontmoet heeft. De twee hebben twee zoons en zijn sinds kort ook ‘officieel’ getrouwd. Jesse Plemons begon zijn carrière als kindacteur op tienjarige leeftijd. Hij is bij het grote publiek vooral bekend van zijn rollen in Breaking Bad (Todd Alquist) en Fargo (Ed Blumquist), maar hij heeft in zo’n 65 films en series gespeeld. Wij tippen hieronder vijf films met Jesse Plemons.

Kinds of Kindness

Ik mocht in Cannes alvast de nieuwe film van Yorgos Lanthimos zien. Je weet wel, de regisseur van onder meer The Lobster en Poor Things. Kinds of Kindness zijn eigenlijk drie korte films ineen. De acteurs vertolken in elk verhaal hele verschillende personages. Naast Jesse Plemons zien we Emma Stone, Margaret Qualley en Willem Dafoe.

In het eerste deel van het drieluik sprookje zien we een man (Plemons) die naar de sadistische pijpen van zijn baas moet dansen om zijn carrière, huwelijk, leven überhaupt te kunnen behouden. In het tweede deel speelt Plemons een politieagent die zijn vrouw kwijt is. Ze is op zee verdwenen tijdens een wetenschappelijk project. Maar dan staat ze opeens weer voor de deur en hij vertrouwt het allemaal niet. In het laatste deel zien we een vrouw die vastbesloten is een specifieke persoon met speciale kracht te vinden. Al met al levert Lanthimos weereens een hele surrealistische film, hier en daar grappig, hier en daar gruwelijk. De hele cast is wel erg sterk, maar Plemons springt er wel uit. Yorgos Lanthimos is al bezig met zijn volgende film, Bugonia, met wederom Emma Stone en Jesse Plemons in de hoofdrollen. Toch zijn de films van Lanthimos het gewoon niet voor mij – ik vind het iets teveel choqueren om het choqueren.

The Power of the Dog

The Power of the Dog (2021) is een slow-burn cowboy drama van één van mijn favoriete regisseurs, Jane Campion. Het verhaal speelt zich in Montana af in de 1920’s. Phil Burbank (Benedict Cumberbatch) en broer George (Jesse Plemons) wonen en werken samen op een ranch. Het is geïsoleerd, ver van alles. De broers kunnen niet goed met elkaar opschieten en lijken totaal niet op elkaar. Zowel qua uiterlijk als qua karakter. Wanneer George trouwt met een weduwe (Kristen Dunst) en zij en haar zoon (Kodi Smit-McPhee) ook in de ranch komen wonen, lopen de spanningen op. Visueel is de film een pareltje, maar ook de subtiliteit van de besproken en misschien eerder zelfs de onbesproken onderwerpen is erg mooi. Ik vond zowel Cumberbatch als Plemons erg goed in The Power of the Dog.

Killers of the Flower Moon

Vorig jaar kwam de langverwachte nieuwe film van Martin Scorsese uit, met hoofdrollen voor Leonardo DiCaprio, Lily Gladstone en Robert De Niro. Aan het begin van de 20ste eeuw zorgde de vondst van olie ervoor dat de indianen van de Osage Nation plotsklaps een van de rijkste volken ter wereld werden. Dit trok allerlei witte profiteurs aan die rijk hoopten te worden door te trouwen met de Osage vrouwen. Hierbij schuwen ze afpersing, misbruik en zelfs moord niet. Jesse Plemons vertolkt de rol van Tom White, die een sleutelfiguur was in het onderzoek naar de moorden op de Osage vrouwen.

Killers of the Flower Moon is een prachtige film over een belangrijk onderwerp dat niet vaak belicht wordt. Lily Gladstone is fenomenaal in de film. Het onderwerp kan een kijker niet aanspreken, of het wat trage tempo kan je tegenstaan maar eigenlijk is alles perfect uitgevoerd. Dit is filmmaken zoals het hoort. Aan elk detail is gedacht, elk frame ziet er top uit en alle acteurs leveren.

Game Night

Na de drie films hierboven zou je het haast niet denken, maar Jesse Plemons is ook regelmatig te zien in komedies. Eentje die ik zelf erg vermakelijk vond is Game Night (2018), een actie-komedie met Jason Bateman en Rachel McAdams. Voor de wekelijkse spelletjesavond die Max en Annie met andere koppels organiseren, wordt de lat stukken hoger gelegd nadat zij met hun vriendengroep beslissen om mee te doen aan een moordmysteriepartijtje. Jesse speelt een (leuke) bijrol. Hij speelde overigens ook een bijrol in de hele flauwe maar alsnog hilarische film Paul, uit 2011.

I’m Thinking of Ending Things

Last but not least, een bizarre film van Charlie Kaufman. Plemons speelt in I’m Thinking of Ending Things de hoofdrol samen met de even sterke actrice Jessie Buckley. Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen ene moer van de film begrepen heb, maar het is een feestje voor de ogen. Als je je ogen nog vertrouwt tijdens deze film, that is. Het is één grote mindfuck. Het gaat over een vrouw die met haar vriend naar zijn ouders gaat. Wat kan er dan misgaan zou je denken. Als je van surrealistische films houdt, dan moet deze op je lijstje.

Het was best lastig om een selectie van slechts vijf films te maken, want Plemons speelt zou eenmaal in veel goede films, maar dit is een goed begin. Jesse zingt overigens ook, check de band Cowboy and Indian op Spotify.