Light of My Life | ingetogen drama over een vader dochter relatie
Light of My Life is een ingetogen drama over de relatie tussen een vader en zijn dochter. Dat het zich afspeelt in een post-apocalyptische wereld is secundair. Casey Affleck schreef, regisseerde en vertolkte de hoofdrol in de film. Wat mij betreft had hij het schrijven beter aan een ander kunnen overlaten.
Puber zijn in een post-apocalyptische wereld
Een pandemie heeft tien jaar geleden de wereld drastisch veranderd. Een vader (Casey Affleck) probeert al die tijd zijn dochter (Anna Pniowsky) zo goed en zo kwaad als hij kan te beschermen tegen de vele gevaren die op de loer liggen. Hoe ouder ze wordt, hoe moeilijker het wordt.
De relatie tussen vader en dochter komt behoorlijk onder spanning te staan, niet alleen omdat ze de puberjaren ingaat maar ook omdat het steeds zichtbaarder wordt dat ze een meisje is. Dat is nou precies wat je niet wil zijn als je deze post-apocalyptische wereld wil overleven.
Goede sfeer maar langdradig
De sfeer worden goed weergegeven. De natuur, de verlate grauwe steden, de omgeving is groezelig en mistroostig. De algehele sfeer is vijandig. Vader en dochter komen amper mensen tegen maar wanneer het wel het geval is, dan voelt het meteen bedreigend aan. Niemand lijkt te vertrouwen. Affleck heeft het echt prima gedaan qua regie. Visueel is er weinig op aan te merken. Het is gewoon goed gedaan. Dit is de tweede film waarbij hij zowel acteert als schrijft als regisseert (I’m still here, 2010).
Helaas is de film erg langdradig en best saai. Tot op het allerlaatst gebeurt er bar weinig. Er wordt voornamelijk veel gepraat. Dit is ook waar het voor mij misgaat want ik vind de dialogen, een substantieel deel van de film, niet goed genoeg. Affleck wilde in Light of my Life de nadruk leggen op het opvoeden van een kind door een alleenstaande ouder maar emotioneel raakt hij de juiste snaar steeds net niet.
Finish what you started
Het acteren is overigens erg goed. Pniowsky is heel overtuigend en ik verbaas me er elke keer weer over dat Affleck, in tegenstelling tot zijn broer, wél kan acteren.
Wat ik vervelend vond is dat bepaalde onduidelijkheden in het apocalyptisch drama niet uitgelegd worden. Net zo irritant als een boek met een open einde. Maak gewoon af waar je aan begonnen bent. Niet thuis zitten en een film schrijven en denken “dit is cool maar waarom zou dat zo zijn dan? Hmmm, ik weet het niet dus weet je wat, ik doe het gewoon en ik leg niets uit. Merken ze niet.” – jawel, jawel, dat merken we wel, leg het nou maar gewoon uit!
Kijken of niet kijken
Kortom, als je van overlevingsdrama’s houdt, dan zou ik je Light of my Life wel aanraden want het zit gewoon goed in elkaar. Het verhaal is niet origineel maar de invalshoek wel. Visueel en qua sfeer is het een krachtige film, acteer skills zijn on point. Maar bereid je wel voor op een lange zit en druk vooral niet op pauze als je naar de wc gaat of even popcorn pakt want je mist toch weinig.
** Light of my Life is op dvd verkrijgbaar **
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
mmm wat jammer dat het langdradig is. Het lijkt mij nl best een leuke film.
Te langdradig is inderdaad ook niet fijn kijken al is de locatie nog zo mooi
toen ik las “langdradig” was ik er al klaar mee haha. ik hou niet van langdradige films en zo aan de rest te lezen is het geen film waar je dol enthousiast van word
Jammer dat ie langdradig is, de titel vind ik wel veelbelovend klinken. En ook het plot spreekt me wel aan, maar als het saai is, haak ik toch af.
Oooooh ik kan niet tegen langzame films met (te)veel dialoog. Dus dit klinkt niet als iets voor mij hehe.
mooie recensie, maar ik ben het niet met je eens als het gaat om een open einde!
Dat kan juist heel mooi en heel spannend zijn. Ik lees uit je recensie dat je de hele film qua verhaal slap vond dan is een einde (open of gesloten) dat automatisch ook
Ja weet niet, ik heb daar nooit zo wat mee. Een van mijn favoriete films heeft een open einde. Dat vond ik echt zo’n teleurstelling. Dan denk ik, zo’n sterke film en dan gewoon niet afmaken. 🙂