Netflix kijkcijfercanon Squid Game en andere moordspel films en series
Netflix maakte afgelopen week bekend dat de Koreaanse serie Squid Game één van de best bekeken series uit de Netflix-geschiedenis aan het worden is. Series als Bridgerton en Casa de Papel worden voorbijgestreefd door de gewelddadige moordserie. Waarom? Wat is er zo bijzonder aan Squid Game? Ik heb uit nieuwsgierigheid gekeken en het antwoord is: ‘niks’.
Terug naar de gladiatoren
Squid Games gaat over 456 wanhopige mensen die deelnemen aan een reeks spelletjes om kans te maken op een enorme geldprijs. Minpunt is wel dat je vermoord wordt wanneer je verliest. Eigenlijk is Squid Game niets meer dan wederom een film/serie over mensen die elkaar afmaken voor het vertier van rijke mensen. Je weet wel, Hunger Games-achtige films en andere moordspel films en series. We hebben dit concept vaker gezien. Al bij de Romeinen zorgden gladiatoren voor volksvermaak door te vechten op leven en dood.
Het grootste verschil is dat Squid Games zich afspeelt in een kinderspel setting. De deelnemers spelen bekende kinderspelletjes. Enkele zijn specifiek Koreaans maar de meesten zijn internationaal. Volgens mij is er in elk land wel een soort van standbeeldenspel waarbij je stil moet staan op het moment dat een kindje zich omdraait. In Nederland hebben we Annemaria koekoek en in Frankrijk 1,2,3 soleil. In Squid Games is dat ‘red light, green light’. Bij groen loop je, bij rood niet.
Een kind kan de was doen
De tegenstelling tussen onschuldig en kinderlijk enerzijds tegenover moorden in koelen bloede en liters bloed anderzijds is wat de serie ‘origineel’ maakt. De speelse kleurrijke omgevingen met vrolijke kleurtjes zoals een zaal met een lichtblauwe achtergrond met witte wolkjes maken het allemaal extra storend. Het contrast is hierdoor groter en schokkender dan bij de eerdere overlevingsfilms. Best makkelijk.

Ik zou haast zeggen minimale inzet voor maximaal effect maar dat zou niet eerlijk zijn. Het decor in Squid Game is namelijk wel erg bijzonder en goed uitgewerkt. Je ziet meteen dat het echt een grootste productie met de nodige middelen is geweest. De ontwerpen lijken liefdesbaby’s te zijn van Escher en Disneyprinsessen.
Ook de maskers en de kleding zijn goed uitgekozen. De spelers hebben groene trainingspakken die knallen tegen de zoete kleurtjes. Letterlijk en figuurlijk. De bewakers hebben rode overals met stoere maskers die ongetwijfeld in trek zullen zijn als Halloween kostuums.
Gradaties in moordenaars
De enthousiaste Squid Game kijkers worden niet alleen geboeid door de combinatie van zoet en gewelddadig, er is meer nodig voor zo’n grote hype. Ten eerste gaan de kijkers erover nadenken hoever zij zouden gaan voor dat enorme geldbedrag. Ze verplaatsen zich in de spelers.
Ten tweede, sympathiseren ze met enkele van de spelers maar dat begrijp ik dus niet want mensen toch, al die spelers zijn moordenaars. Stuk voor stuk! De ene die suf kijkt of die knappe dame zijn echt niet sympathieker dan de wrede crimineel. Ze doen allemaal hetzelfde. Ze vermoorden anderen voor hun eigen gewin. De knappe dame is kwestie is overigens model, en sinds kort actrice, HoYeon Jung. Ik las op HLN dat ze op Instagram van 410.000 naar 16 miljoen volgers ging in de korte tijd dat Squid Game op Netflix staat.
De derde reden is denk ik dat er allerlei eenvoudig na te bootsen visuele elementen in de film zitten (driehoek, rondje, vierkant) die zich uitstekend lenen voor dingen als TikTok, memes en/of spelletjes zoals Roblox. Op Hexa Game worden alle spellen uit de serie nagebootst, zelfs het gewone gevecht dat tussen de spellen door plaatsvindt is daarin terug te vinden. Hierdoor heeft Squid Game zich razendsnel als een olievlek verspreid onder verschillende doelgroepen (van alle leeftijden).

Lange zit voor Hwang Dong-hyuk
Regisseur Hwang Dong-hyuk schreef Squid Game – oorspronkelijk als film, niet als serie – in 2008 en 2009 al. Het duurde dus ruim tien jaar voordat de serie ook daadwerkelijk op ons scherm terecht zou komen. De Zuid-Koreaanse filmregisseur en scenarioschrijver kreeg toentertijd de financiering niet rond doordat geldschieters het concept te gewelddadig en niet commercieel genoeg vond.
Hwang Dong-hyuk vertelde in een interview dat hij een verhaal wilde schrijven dat symbool zou staan voor de extreme competitieve elementen die mensen moeten ondergaan om, figuurlijk, te overleven in een kapitalistische maatschappij.
De hoofdrolspeler is een sukkel
Waarom ik zelf meerdere keren bijna afgehaakt ben en niet zo enthousiast ben over de serie als mijn medemens, is voornamelijk doordat ik niet van gewelddadige sadistische films houd. Het is gewoon niet mijn (sub)genre film. Daarnaast ook omdat ik geen één deelnemer sympathiek vond. Ik kon me in geen één deelnemer verplaatsen. Een deel van de kracht van film is wat mij betreft het meevoelen of ‘meedoen, het is een belevenis. Daarvoor moet je je in minstens in één karakter kunnen inleven. Dat had ik niet.
Ik vond ze de één nog vervelender dan de andere. De hoofdrolspeler is de grootste sukkel ooit: een zwakke egoïstische gokverslaafde die keer op keer zijn dochter in de steek laat en zijn moeder teleurstelt. Bah.
Meer moordspel films en series
Wanneer je dit soort concepten wel tof vindt, dan heb je nog best wat kijkvoer. Wij maakten een selectie van andere moordspel films en series.

The Hunger Games
De Hongerspelen zijn spelen op leven en dood. Panem is een land met het Capitool als hoofdstad en nog eens twaalf districten. Elk jaar moet elk district één jongen en één meisje tussen de 12 en 18 jaar oud leveren voor de Hongerspelen. De winnaar is degene die de 23 anderen overleeft.
The Hunger Games films zijn gebaseerd op de boeken van de Amerikaanse schrijfster Suzanne Collins. Van de trilogie zijn er uiteindelijk vier speelfilms gemaakt met in de hoofdrollen, onder meer Josh Hutcherson, Jennifer Lawrence en Liam Hemsworth. Pluspunt: de kostuumontwerpen en styling.
Battle Royale
Battle Royale is een Japanse film uit 2000, een verfilming van het gelijknamige boek. 42 middelbare school leerlingen worden ontvoerd en met een ‘basispakket’ op een eiland gedropt. Het doel: zorgen dat er na drie dagen nog maar één persoon leeft, leven er meer dan gaan ze allemaal dood.
De Japanse film was zeer succesvol in (en buiten) Japan en is absoluut niet bedoeld van mensen met een zwakke maag.
The Hunt
Hunt is slechts rakelings deel van de moordspel films en series want hier draait het minder om de spellen en meer om het jagen door de rijke elite. Hunt is een bloederige satirische komedie waarbij een groep rijke mensen voor de lol jaagt op een andere groep. De slachtoffers worden ontvoerd en hebben geen idee waar ze zijn of wat er aan de hand is wanneer ze wakker worden. Betty Gilpin speelt de hoofdrol.
3%
De Braziliaanse serie 3% speelt zich af in een post-apocalyptische wereld. Een klein select groepje, de rijke elite, woont op een geweldig eiland waar alles koek en ei is. De rest van de bevolking moet het doen met duistere en erg nare krottenwijken. Wanneer je 20 wordt, dan mag je je opgeven voor ‘Het Proces’. Wanneer je het redt, dan mag je je bij de rijke elite voegen. Je kunt je voorstellen dat het proces allesbehalve makkelijk is en niet erg lieflijk verloopt.
In de loop van de seizoenen ontwikkelt het verhaal zich en komt er op een gegeven moment een nieuwe selectie. Het zijn geen ‘pure’ moordspelen zoals Battle Royale en Squid Game maar het is wel een serie die draait om de overleving van de sterkste.
Bacurau
We blijven in Brazilië met de film Bacurau. De bewoners van een afgelegen Braziliaans dorp moeten zien te overleven wanneer blijkt dat zij de prooi zijn van een clubje rijke jagers. Deze Braziliaanse film is erg goed – voornamelijk door de visuals en de goede acteurs – al is het meer in de lijn van The Hunt dan van de andere films en series op deze lijst.
Alice in Borderland
Een 20-something gamer, Arisu, en twee vrienden moeten het zien te overleven in een bizarre parallel-versie van Tokyo. Hiervoor moeten ze een reeks pijnlijke sadistische spellen zien te winnen terwijl ze ervoor zorgen dat hun visums niet verlopen.
Het visuele sterke Alice in Borderland is gebaseerd op de gelijknamige Japanse mangareeks en zal zeker in de smaak vallen bij Squid Game fans. Seizoen 2 is al in de maak.
Verder noem ik nog Guns Akimbo en Nerve voor de liefhebbers van de combinatie games en thriller. En Ridley Scott’s Gladiator voor degene die terug wil naar de roots van overlevingsspellen.
Heb jij Squid Game al gezien? Houd je van dit soort overlevings- en moordspel films en series?
Pin mij!


Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Als ik dit zo lees, is dit niet een serie die ik zou gaan kijken. Geef mij daar Dexter, hij vermoord mensen die het verdienen
Ik ben gisteren begonnen aan deze serie, en vond hem vrij schokkend!
Ik vond het een fantastische serie, het psychische van het spel, het niet kunnen stoppen, het moeten winnen. erg goed gemaakt.
dank ! ik heb het nooit gezien, had niet de minste intentie te kijken, maar nu ben ik ten minste goed op de hoogte! En dat is dan wel weer leuk
Tja, het is bizar he hoe deze serie loopt. Maar ik snap het wel, hij kijkt lekker weg. En bijkomend voordeel: op het schoolplein van mijn zoon wordt weer Annemaria Koekoek gespeeld! 😉
Ik heb de serie nog niet gezien, maar hoor er wel wisselende verhalen over van mijn collega’s. De ene is super enthousiast en kan niet wachten om verder te kijken, terwijl anderen het ook te gewelddadig vonden, dus ik twijfel nog of ik er wel aan ga beginnen.