Recensie The Only Living Boy in New York
The Only Living Boy in New York hadden we in de bios gemist dus toen de film onlangs op dvd uitkwam, keken Dochterlief en ik het meteen.
Dochterlief houdt van arthouse films, van Spaanse en Deense films, van vage films zoals Swiss Army Man en van films van Wes Anderson en Woody Allen. Ik ben daarentegen meer van de grote Hollywood producties, ik houd van actiefilms en thrillers, van superhelden en rampenfilms. Met andere woorden, Dochterlief keek heel erg uit naar The Only Living Boy in New York en ik keek mee omdat het gezellig is films met haar te kijken 😉
Resultaat: Zij vond het, I quote, “de grootste teleurstelling van het jaar” en ik vond The Only Living Boy in New York minder saai als verwacht 😉
Verhaal
Thomas, gespeeld door Callum Turner, komt uit een rijke intellectuele artsy familie. Een rijkeluiszoontje uit New York met een wat depri moeder (Cynthia Nixon) en harde vader (Pierce Brosnan). Op een dag ontdekt hij dat zijn vader vreemdgaat. Hij zit er erg mee en wilt zijn moeder beschermen. Hij besluit niet zijn vader hiermee te confronteren maar de minnares.
Langzaam maar zeker verandert de boosheid en teleurstelling van Thomas in een vergaande obsessie voor Johanna, de minnares. De enige twee mensen met wie hij dit kan delen zijn zijn rare buurman (Jeff Bridges) en zijn vriendin Mimi (Kiersey Clemons).
Trying too hard
Ik denk dat het grootste probleem van deze coming of age film ligt in het feit dat er te erg geprobeerd wordt om er een artistieke film van te maken.
De stills zijn onnatuurlijk, te gemaakt (man loopt alleen in regen en blauw straatlicht), de muziek te vergezocht (met als gevolg een quasi artistieke soundtrack die sommige mensen vast heel mooi zullen vinden), langdradige semi-psycho gesprekken en een soort van plottwist dat je al een uur zag aankomen.
Daarnaast ontbreekt het aan chemie tussen de (goede) acteurs en vervallen de personages erg in oppervlakkige cliché-beelden.
Volgens Dochterlief is het mooiste van de film Callum Turner 😉 Ik kende hem zelf niet. Hij was model voor Burberry en begon op zijn 18e met acteerlessen waarna hij langzaam maar zeker steeds meer rollen kreeg.
Het mooiste van de film vind ik de titel. Het is de titel van een nummer van Simon & Garfunkel.
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Hmm interessant, ik heb heel eerlijk gezegd nog nooit van deze film gehoord..
Denk niet dat dit genre mij echt aanspreekt. Maar zo is er voor iedereen wat ;).
Persoonlijk had ik nog niet van de film gehoord. Misschien toch maar eens bekijken ondanks dat jullie deze vonden tegenvallen
Ziet er een hele toffe film uit!
Ohh! Die wil ik graag zien 🙂 Ik heb er al over gehoord
Bij de vrouw met zonnebril op de foto kon ik enkel aan Jenna van Pretty Little Liars denken! 🙂 Ik ben wel benieuwd geworden naar de film al denk ik eerlijk gezegd niet dat ik hem goed zou vinden aan de hand van hoe je hem beschrijft! 🙂
Ja grappig dat je dat zegt. Daar deed ze ons ook erg aan denken. Ze is alleen stukken ouder 🙂
Nog nooit van gehoord maar zo te horen valt hij dus een beetje tegen.
Ik had er ook nog niet van gehoord. Denk dat ik hem oversla…
Ziet er een leuke film uit, maar denk niet dat ik hem meteen ga bekijken mits het niet zo mijn genre is.