Tapis Rouge: de highlights van het Franse filmfestival
Het Franse filmfestival Tapis Rouge opent vandaag in de FilmHallen in Amsterdam met de Nederlandse première van C’est mon homme in aanwezigheid van regisseur Guillaume Bureau en acteur Karim Leklou. Het festival loopt van 10 tot en met 15 november 2022. Er zullen tijdens deze 4e editie van het festival ook films vertoond worden in Filmhuis Den Haag (op 19 en 20 november) en in Lumière Maastricht (op 12 en 13 november). Natuurlijk zullen we er weer speciale gasten aanwezig zijn en films vertoond worden die niet of nog lang niet in de Nederlandse bioscopen zullen draaien. Voor de liefhebber van Franse films is het smullen! Het programma van Tapis Rouge is mooi divers, met komedie, drama, historische films en arthouse. Op de website van Tapis Rouge kun je het volledige programma checken. Ik geef je alvast mijn persoonlijke highlights.
Les Pires
Laat ik bij Les Pires beginnen met te vertellen dat de film, om onbegrijpelijke redenen, niet uitgebracht wordt in Nederland dus pak je kans en gaat dat zien tijdens Tapis Rouge! De film, geregisseerd door de twee jonge vrouwen Lisa Akoka en Romane Gueret, won de prijs Un Certain Regard tijdens het Cannes filmfestival eerder dit jaar. Het is een realistische en krachtige film met meerdere lagen én het is bizar goed geacteerd.
Les Pires (de ergsten) gaat over een Vlaamse regisseur die de film Pissing into the Northern Wind opneemt in de Cité Picasso, een volkswijk in Boulogne-sur-mer in Noord-Frankrijk. Tijdens de casting worden vier pubers gekozen om in de film te acteren. Niemand snapt die keuze: waarom zijn alleen de ergsten gekozen? En zijn de ergsten wel zo erg als ze lijken? En hoe zit het met die regisseur? Zit dat allemaal goed of heeft hij een verborgen agenda?
Revoir Paris en Vous n’aurez pas ma haine
Deze twee films gaan over de aanslagen in Parijs in november 2015. Op 13 november is het precies zeven jaar geleden dat de aanslagen plaatsvonden, ik heb het idee dat het veel korter geleden is… Vous n’aurez pas ma haine is de verfilming van het boek van Antoine Leiris, die zijn vriendin Hélène verloor tijdens de aanslag in club Bataclan. Ik vond het moeilijk om naar te kijken, het is erg heftig. De film zal eind december vertoond worden in de Nederlandse bioscopen.
Revoir Paris heb ik zelf nog niet gezien. In Revoir Paris, met dé Franse actrice van het moment Virginie Efira, is Mia het slachtoffer van een aanslag in een brasserie. Drie maanden later heeft ze haar normale leven nog steeds niet kunnen hervatten; ze herinnert zich slechts flarden van de gebeurtenissen. Ze besluit in haar geheugen te graven om haar leven vervolgens op te kunnen pakken.
C’est mon Homme
Julien Delaunay is tijdens de Eerste Wereldoorlog vermist geraakt. Zijn vrouw Julie (Leïla Bekhti) kan hem niet loslaten. Zolang er een sprankje hoop is, wil ze niet accepteren dat Julien gestorven is. Op een dag wordt al dat wachten en hopen beloond want in de krant staat een artikel over een man met geheugenverlies. Wanneer ze de foto ziet is ze ervan overtuigd dat het Julien is. Hij herkent haar niet (duh – geheugenverlies, weet je nog) maar langzaam raken ze weer aan elkaar gewend en leren ze om weer van elkaar te houden. Klinkt allemaal romantisch toch? Maar niks eind goed, al goed. Een andere vrouw heeft ook dat krantenartikel gezien en beweert dat het helemaal niet Julien is, maar haar eigen man Victor. Julien/Victor (Karim Leklou) raakt er helemaal van in de war en de dames zijn beiden niet van plan om hem los te laten.
De film is exclusief te zien tijdens Tapis Rouge. In Frankrijk komt de film in januari ’23 in de bios. Nu zijn liefdesfilms niet helemaal mijn ding maar deze greep mijn aandacht. Dat komt voornamelijk door het kleurgebruik en de muziek in de film, waardoor het net een gedicht is. Het is heel zacht en liefdevol. Je laat je meevoeren, je root voor één van de twee dames. Ja, dat is het, het is een mooi liefdesgedicht.
L’Innocent
Tenslotte, een film waar ik zelf erg naar uitkijk en die ik dus nog niet gezien heb is de comedy L’Innocent van en met Louis Garrel. Ik verwacht wel goede humor! Wanneer Abel hoort dat zijn moeder Sylvie op het punt staat te trouwen met een crimineel, raakt hij in paniek. Gesteund door zijn beste vriendin Clémence zal hij er alles aan doen om zijn moeder te beschermen. Maar de ontmoeting met Michel, zijn nieuwe schoonvader, zou hem wel eens nieuwe perspectieven kunnen bieden…
Kende jij het Franse filmfestival Tapis Rouge al?
Meer Franse films? Check onze nieuwe website Frankrijk dromen!
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
