The Last Right | Romcom met Michiel Huisman
Vanaf vandaag is de Ierse romcom slash roadmovie The Last Right in de bioscoop te zien. Als je van romantische komedies houdt, dan is de lieflijke film zeker wel de moeite waard. The Last Right is geen baanbrekende film en je weet vanaf seconde 1 hoe het verhaal zal eindigen maar een romcom hoeft wat mij betreft ook niet per se verrassend te zijn, vind je ook niet? Wat ik veel belangrijker vind is dat de hoofdpersonages sympathiek zijn, en dat zijn ze zeker.
Roadtrip voor Ierland
De succesvolle advocaat Daniel Murphy (Michiel Huisman) reist vanuit zijn woonplaats Boston terug naar Clonakilty, een klein stadje in het zuiden van Ierland voor de begrafenis van zijn moeder. In het vliegtuig zorgt een ongelukkig voorval voor verregaande gevolgen.
Nu moet Daniel én voor zijn autistische broer Louis (Samuel Bottomley) zorgen – wat niet helemaal vlekkeloos verloopt (inclusief soapwaardige twist) – én het lichaam van een onbekende man naar Rathlin Island, een eilandje in het uiterste noorden van Ierland, vervoeren. En ja, bij dat laatste zit er ook nog eens een tijdslimiet dus het is een race tegen de klok.
Hij krijg hulp, waar hij overigens totaal niet om gevraagd heeft, van de chaotische en bijdehante Mary (Niamh Algar). Met Mary en Louis begint hij aan een roadtrip, mét een groen ecologisch verantwoorde kartonnen lijkkist met parkietenmotief op het dak, dwars door Ierland. Ze worden op de hielen gezeten door politieinspecteur Crowley (Colm Meany) en een jonge onervaren agent.
De acteurs
Nog even los van alles maar het moet gezegd worden, er valt geen greintje Nederlands accent te bespeuren bij Michiel Huisman. Hij speelt natuurlijk wel vaker in Engelstalige films maar ik moet je bekennen dat ik daar geen een van gezien heb. GOT staat nog steeds op mijn kijklijst, The Age of Adaline heb ik snel uitgezet want ik kan niet zo goed tegen Blake, The Guernsey Literary Society trok me niet echt, en ga zo maar door. Het is dus de eerste keer dat ik een volledige film met een Engelssprekende Michiel heb gekeken en ik was positief verrast.
Wel twijfel ik een beetje over de vertolking van Samuel Bottomley maar dat kan ik niet helemaal goed beoordelen. Niamh Algar was erg leuk, kwam heel natuurlijk over, daar wil ik meer van zien. De film is overigens geschreven en geregisseerd door een vrouw, Aoife Crehan, die voor het eerst een lange speelfilm regisseert.
Kijken of niet kijken?
Ik zeg wel kijken. Qua verhaal heeft The Last Right behoorlijk wat raakvlakken met The Peanut Butter Falcon en nog eens 3000 films maar er zit ook een tweede laag in, namelijk rouw en een bepaalde gevoel van gemeenschap – samen iets doen voor een ander, niet omdat je er zelf beter van wordt maar omdat dit het goede is om te doen.
Daarnaast zorgen de chemie tussen Niamh Algar en Michiel Huisman en de sympathieke personages (vooral Niamh)voor een hartverwarmende en soms bitterzoete roadmovie waarbij de clichés en stereotypen niet storend zijn. Ik heb zelfs een keertje gelachen 😉
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.
Een nieuwe film met Michiel Huisman is altijd goed, dus ik ga even kijken of we hem ergens kunnen downloaden.
Ik vind Michiel Huisman altijd wel leuk, en inderdaad indrukwekkend hoe hij geen accent meer heeft. Maar deze film klinkt een beetje ‘mwah.’