Challengers | liefdesdriehoek met Zendaya op de tennisbaan
De film Challengers is interessanter en gelaagder dan de trailer doet vermoeden, en dat is alleen maar goed. De film heeft echt hele sterke kanten, maar ook best wat zwakkere puntjes. Het verhaal is boeiend genoeg in ieder geval. Zendaya speelt Tashi Duncan, een talentvolle tennisster die voorbestemd is om de nieuwe Serena Williams te worden. Haar leven draait om tennis, ze ziet zichzelf niets anders doen, tennis is haar grote liefde. Tijdens haar studie ontmoet ze twee jonge tennisspelers, Art en Patrick, die beiden verliefd op haar worden. De competitie tussen de twee beste vrienden reikt voortaan verder dan alleen op de tennisbaan.
Van tennisster tot coach
Wanneer Tasha geblesseerd raakt en moet stoppen met tennissen, is het helemaal een zooitje. Want wat doe je wanneer je grote droom in duigen valt? Uiteindelijk wordt Tasha de tenniscoach van Art (Mike Faist). Met haar hulp wordt hij één van de grootste tenniskampioenen van zijn tijd. Wanneer hij het weer tegen Patrick (Josh O’Connor) moet opnemen tijdens een wedstrijd, komt er heel wat oud zeer boven. Bakken vol aan oud zeer. Liefde, verwarring, boosheid, jaloezie, schuldgevoel, vriendschap, bewondering, aantrekkingskracht, afgunst, het is één grote emotie achtbaan. Tijdens de eindscène zit je sowieso op het puntje van je stoel.
Sexy, sensueel en modern
De voor een Oscar en BAFTA genomineerde regisseur Luca Guadagnino (Call me by your name, Io sono l’amore) weet wel hoe hij een sexy en sensuele film moet neerzetten. Daar is geen twijfel over. Dat is nu weer gelukt. Wat mij opvalt is dat zijn definitie van liefde niet geheel overeenkomt met mijn definitie van liefde. Bij elke film van hem die ik zie loop ik tegen hetzelfde aan, dat zie je ook aan mijn oude reviews. Hier ook. Challengers gaat over competitie en over ego, niet over liefde. En dat is verder niet erg, het valt me gewoon op.
Tennis neemt logischerwijs een belangrijke plek in de film Challengers. De tennisscènes zijn erg sterk. Hoog tempo, spannend, overtuigend, lekker dus. Er zijn heel wat aparte camerahoeken gebruikt, die niet echt wat toevoegen maar het is ook niet storend. Je ziet de bal van alle voorbijkomen, van boven, van onder, in slow motion – er is duidelijk wat mee gespeeld en geëxperimenteerd. Waarom ook niet. Het is mede hierdoor een frisse moderne en toegankelijke film geworden. Wat wel enorm vermoeiend is, zijn de vele flashbacks waardoor het geheel onoverzichtelijk wordt. Scene nu – 18 jaar geleden – Nu – 12 jaar geleden – 3 jaar geleden – Nu – 12 jaar geleden – Eergisteren. Pffff, zo dan, volg jij het nog?
Josh O’Connor (en de anderen)
De acteurs zijn alle drie wel goed, maar mijn aandacht ging voornamelijk naar Josh O’Connor. De eerste keer dat ik de Britse acteur zag was in The Crown en ook toen vond ik de rest van de cast in het niets vallen naast hem. Hij heeft een bepaald charisma en trekt alle aandacht naar zich toe. Hij overtuigt compleet in de rol van Patrick. Bovendien was hij de enige sympathieke (en interessante) personage vond ik. De andere twee zijn oppervlakkig en valse krengen 🙂
Muziek
En tenslotte de punten waar ik moeite mee had: de muziek en de voorspelbaarheid. Er zijn twee momenten in de film waarop er iets specifieks gebeurt – ik ga ze niet spoilen maar je herkent het wel, die ik beiden al ver van tevoren zag aankomen en dat vond ik wel jammer. Ik was graag verrast geweest. Ook de dialogen vond ik soms erg ‘makkelijk’ en niet realistisch. En de muziek, wat voor schizofrene mix is dit? Ik begreep echt helemaal niks van die keuze zo nu en dan, totaal niet passend bij bepaalde scènes.
Details
Guadagnino’s creatieve team bestond daarnaast uit bekende gezichten als director of photography Sayombhu Mukdeeprom, production designer Merissa Lombardo, editor Marco Costa en kostuumontwerper Jonathan Anderson. Let op de details, daar is veel aandacht in gaan zitten, van de shirts die ze dragen tot subtiele verwijzingen in tv-programma’s.
Kortom, bepaalde dingen zoals camerahoek (leuk zo de tennisbal van onder), muziekkeuze (wtf), slow motion inzet (less is more) etc voelden wat geforceerd, maar al met al is de film Challengers een vermakelijke zit.
Srsck-score: ★★1/2
VS, 2023. Drama van Luca Guadagnino met Zendaya, Josh O’Conner en Mike Faist
De film Challengers is nu in de bioscoop te zien.
Frédérique houdt van mimosa, van films, van de geur van gebakken knoflook, van de Middellandse Zee (‘haar’ zee want aan die zee is ze geboren), fotografie, musea, nachttreinen, haute couture en ze zou het liefst voor altijd in een hotel wonen.