The Dark Knight (2008) | Het meesterlijke vervolg
Met de zesde motion picture van Christopher Nolan keren we terug naar de wetteloze straten van Gotham-City. Het vervolg op Christopher Nolan’s baanbrekende Batman Begins (2005) en het tweede deel binnen zijn meesterlijke Dark Knight Trilogie. Een geweldige voortzetting, ditmaal omhuld in een andere atmosfeer die zowel zeer intens en dreigend voelt als dat het Batman een nog realistischer uiterlijk bezorgt. Ook dit vervolg werd door zowel critici als publiek de hemel in geprezen, en dat is dan ook zeer begrijpelijk als terecht.
Het verhaal
Betreffende het verhaal is Christopher Nolan weer in staat de verwachtingen hoog te houden. Het heeft een intens verhaal, zeer sterk in zijn dreigende tonen die mede worden veroorzaakt door de geweldige uitvoering van de nieuwe (maar natuurlijk iconische) schurk. Waar zijn voorganger juist nog net wat te veel miste op het gebied van opmaak, loopt het gelijk op met zijn vervolg betreffende de verhaallijn.
We zijn opnieuw te midden van Gotham-City wat nu aan de beterende hand is en waarin de criminele onderwereld zich meer en meer bedreigt begint te voelen door de acties van The Batman. Wanneer een mysterieus crimineel individu, zich noemend Joker, in de stad opduikt en meerdere brute overvallen pleegt moet Batman in actie komen en met de hulp van commissaris Gordon Joker op zien te sporen om zijn daden een halt toe te roepen.
Echter valt er met Joker niet zo makkelijk te spotten en al snel pleit hij dat Batman zijn identiteit moet vrijgeven om verdere slachtoffers te voorkomen. Dit zet Bruce voor een dilemma wat hem doet twijfelen over welke rol Batman nog te spelen heeft binnen Gotham en de impact die zijn keuzes hebben op de veiligheid van de inwoners van de stad. Want zeker nu Harvey Dent een grotere rol begint te spelen en het nieuwe gezicht lijkt te worden voor een misdaad-vrij Gotham, lijkt de stad het vertrouwen in de Batman meer en meer te verliezen.
Een meesterlijk verhaal, wat hard aankomt en ook wel degelijk enige oplettendheid noodzaakt. Het is een intenser verhaal dan dat van zijn voorganger wat meer inspeelt op het aspect van anarchie en wanhoop binnen de bevolking, een verhaal waarbij Joker uiteraard een zeer passende als werkende schurk is. Realistischer en daardoor ook veel ruwer dan het nog veelal simpelere (doch niet minder indrukwekkende) verhaal uit Batman Begins (2005). Het speelde veel op spanning en dreiging die werkelijk voelbaar was tijdens het kijken. Hoewel het concept van anarchie slecht lichtelijk aan bod komt, en je er jammer genoeg niet de effecten van kon aanschouwen, is het wel een zeer beangstigend aspect binnen een stad vol misdaad.
Het heeft een uiterst sterke start, de introductie van Joker en zijn harde criminele hand. Het midden kan enigszins wat lastig zijn. Namen, organisaties en samenwerkingen zijn veelal de leidraad en heel moeilijk bij te houden als je niet goed oplet. Maar dan is het slot in zijn geheel weer magnifiek en zeer intens, waarbij alle ingewikkeldheden samenvloeien tot een geweldig spannende conclusie.

De karakters
Een element wat Christopher Nolan zeer goed heeft verborgen, of nogal onopvallend heeft laten plaatsvinden waardoor het ook weer een geweldige zet is. De karakters hebben weer hun zeer sterke motieven, elk anders met wel een zeer opvallende uitschieter. Joker is het best geschreven karakters binnen de film, die zelfs niet door Batman kon worden overtroffen. Zijn motieven zijn beangstigend, aangezien ze op een zeer sterke en harde realiteit zijn gebaseerd.
De ontwikkeling van Bruce Wayne als persoon, wat de leidende troef was binnen Batman Begins (2005), is nu van perspectief veranderd. Van Bruce Wayne is de mantel van ontwikkeling verschoven naar The Batman, mede dankzij de hardhandige acties van Joker. Christopher Nolan heeft The Batman als symbool een geweldige ontwikkeling laten doormaken, een prestatie.
The Batman speelt nog altijd een belangrijke rol binnen de misdaadbestrijding, maar door de handelingen van Joker wordt zijn status als symbool op de proef gesteld en moet hij keuzes maken die geen ander kan maken. Keuzes van belang die impact zullen hebben op de veiligheid en welzijn van de burgers. Deze ontwikkeling is geweldig uitgewerkt en bijna onopvallend gehouden in de film, terwijl het toch het belangrijkste is van allemaal.
De overige karakters hebben zich ook weer geleidelijk met de vorderende verhaallijn ontwikkeld. Elk is weer een stap verder en elk speelt een nieuwe rol binnen de gemaakte keuzes en hebben elk hun begrijpelijke en vergelijkbare motieven binnen het plot. Ook komen sommigen nu meer naar voren dan voorheen, belangrijker zijn nu hun keuzes en groter zijn de consequenties van hun handelingen. Daardoor zijn staan ze in een goede samenwerking met Batman en zijn schurk, want met een prachtige onderlinge chemie weten zelfs de meest onbeduidende karakters iets toe te voegen.
Opmaak en sfeer
Wederom maakt Christopher Nolan geen fouten en is er weer voor een meesterlijk uiterlijk gekozen die ditmaal Batman meer realistisch maakt dan ooit. De opmaak is juist niet experimenteel maar speelt erg in op het professionele, omdat bij het minst geringste onderdeel dat niet passend is de gehele toon van de film vervalt. Het voelt anders en geeft ook een meer dreigende atmosfeer af, waardoor de karakters en motieven zeer dicht bij de werkelijkheid komen te liggen. Het voelde niet duister, aangezien de opmaak daar ook niet naar stond. Toch hing er wel degelijk een angstvallige sfeer over Gotham heen die bij Batman Begins (2005) toch nog wat meer naar het comic uiterlijk neigde.
Acteerwerk
Zoals in de Batman Begins (2005) recensie was gezegd, de acteurs hebben zich fenomenaal mee weten te ontwikkelen met hun karakters. Voelbare toewijding bij elke performance binnen de film, met enkel uitschieters en geen enkele domper. Joker hier voluit bovenuit stekend, geportretteerd door Heath Ledger, die voor zijn fenomenale performance een Oscar wist te behalen. Een verdiende overwinning die hij helaas niet meer zelf in de handen mocht houden. De Joker was Ledger zijn laatst voltooide rol, een die uiteindelijk de beste in zijn carrière bleek te zijn.
Camerawerk
Alles is zowaar beter, het camerawerk telt hierbij mee. Juiste hoeken, geweldig spectaculaire achtervolgingen door de straten van Gotham, hoewel het IMAX nogal wat minder goed werd gebruikt. Het was mooier, strakker, overzichtelijker dan bij zijn voorganger. Het kleurgebruik en de cinematografie voelde werkelijk perfect, en daar zal dan ook geen fout woord over gezegd worden. Het uiterlijk is passend voor Batman als symbool, realistisch en dicht bij de werkelijkheid van criminaliteit. Het was aantrekkelijker en het zette die compleet andere toon neer die zijn voorganger nog net miste.
Effecten
Ook hier is wederom de focust gelegd op een zo realistisch mogelijk uiterlijk, wat dus vraagt om visuele en zo weinig mogelijk speciale effecten. Geweldig mooi gemaakt en prachtig hoe echt alles zo echt lijkt betreffende de visuele
effecten, die zeer goed overtuigde. De special effects daarentegen waren op te merken, wat jammer was. Toch zijn het er wel degelijk zeer weinig wat al een prestatie is aangezien het hier nog steeds om een superhelden film gaat. De juiste balans tussen speciale en visuele effecten was er wel.
Muziek
Last, but not least. Een element wat niet te missen valt binnen de films van Christopher Nolan. Wederom gecomponeerd door Master-Composer Hans Zimmer (in samenwerking met James Newton Howard), die alle spijkers met koppen slaat, wordt alles uit de kast gehaald om deze geweldige score tot zijn volle potentie te benutten. En het is ook in dit onderdeel een geweldige voortzetting. Emotioneel, afwisselend, spannend en nog zo veel meer.
Ook in de score valt het op dat het minder naar de superhelden kant neigt, maar ook echt maar de Thriller kant die vol zit met emotie en toewijding. Magnifiek en groots, ditmaal mooier dan voorheen. Emotioneler en sterker op vele vlakken.
Conclusie
Gewoonweg een meesterlijke voortzetting van een al ontiegelijk sterke start. De gehele film is een magnifieke ontwikkeling die vrijwel iedereen heeft geraakt, die alles heeft versterkt en ons in volle emotie laat zien waar Batman als symbool voor staat. Beangstigend dicht bij de werkelijkheid ligt dit nieuwe grimmige verhaal, wat eigenlijk zelfs nog intenser had gekund dan dat het als is.
Met geweldige karakters die zich zichtbaar hebben ontwikkeld en zich zichtbaar ontwikkelen binnen de gebeurtenissen van het lopende verhaal. Met grootse uitschieters en vrijwel geen enkele domper. Geloofwaardigheid en intensiteit is wat Christopher Nolan verassend hoog in het vaandel heeft staan, en met deze film heeft hij die twee elementen in hun meest sterke vorm weten te vangen. Geen superheldenfilm, maar wel degelijk een waardige, emotionele en heroïsche rit binnen het misdaadgenre.
Wordt vervolgd!
Nu al zes films uit de bibliotheek van master-director Christopher Nolan onder het vergrootglas gehouden. Volgende keer verschuift het vergrootglas naar Christopher Nolan’s zevende motion picture Inception [2010]. Een baanbrekende en wederom vernieuwde setting binnen de filmografie van Christopher Nolan, als binnen de filmwereld in het algemeen.
Release 18.07.2008 Genre Misdaad/Thriller Regisseur Christopher Nolan Cast Christian Bale, Heath Ledger, Gary Oldman Beoordeling 8,9/10 Recensie Wouter van de Sanden
Gastblog
Deze recensie is geschreven door Wouter van de Sanden die alle films van Christopher Nolan heeft gekeken. Check vooral zijn Instagram account waar hij hele uitgebreide filmreviews op deelt (in het Engels). Leuk voor alle filmliefhebbers!

Ik zou hier wel naar kunnen kijken thuis met de jongens:)
Ik vond dit een geweldige film. Ik hou sowieso van dit soort superhelden films